Bakteryjne zakażenie pochwy

Profilaktyką, choroby żeńskiego układu płciowego, zaburzenia miesiączkowania, antykoncepcja hormonalna, mechaniczna, naturalna, ciąża, niepłodność, nowotwory narządów rodnych, porady intymne
admin. med.

Bakteryjne zakażenie pochwy

Post autor: admin. med. »

Jedną z najczęstszych przyczyn skłaniających kobietę do wizyty u lekarza ginekologa są zakażenia pochwy. Występują one u 60-80% kobiet zgłaszających dolegliwości typu upławy czy świąd.
75% kobiet co najmniej raz w życiu cierpi na infekcje okolic intymnych. - Higiena intymna

A może warto zaufać ziołolecznictwu? Zioła na stany zapalne pochwy i bolesne miesiączkowanie

W zależności od czynnika wywołującego chorobę zakażenia pochwy dzielimy na trzy grupy:

rzęsistkowicę, którą powoduje pierwotniak, rzęsistek pochwowy (Trichomonas vaginalis),

grzybicze zapalenie pochwy wywołane przez drożdżaki (Candida sp.)

bakteryjne zakażenie pochwy, czyli bacterial vaginosis (BV).

Bacterial vaginosis

Zakażenie bakteryjne (BV) nie jest właściwie zapaleniem pochwy, ale zaburzeniem równowagi między ilością poszczególnych rodzajów bakterii, stanowiących fizjologiczne środowisko pochwy. Z nieznanych dotychczas powodów, prawdopodobnie w wyniku zmniejszonej odporności ustroju oraz zaburzeń immunologicznych dochodzi, wówczas do nadmiernego mnożenia się bakterii, zwłaszcza beztlenowych, takich jak Mobiluncus, Mycoplasma, Ureaplasma i Gardnerella. W bacterial vaginosis w pochwie jest 1000 - krotnie więcej tych bakterii niż w stanach prawidłowych, przy czym jedynie 1/10 stanowią bakterie tlenowe.

Czynnikami predysponującymi do rozwoju bakteryjnego zakażenia pochwy są: młody wiek kobiety, zaburzenia miesiączkowania, stosowanie tamponów dopochwowych podczas krwawień miesiączkowych, płukanie pochwy (np. po stosunku) preparatami do higieny intymnej oraz częste zmiany partnerów seksualnych, choć BV nie jest uważane za chorobę przenoszoną drogą płciową.

Rozpoznanie

Rozpoznanie bakteryjnego zakażenia pochwy polega na stwierdzeniu trzech spośród czterech charakterystycznych objawów, takich jak:

jednorodnej wydzieliny pochwowej z niewielką ilością leukocytów (krwinek białych niszczących bakterie),

odczyn pochwy pH > 4,5 (badanie papierkiem lakmusowym),

specyficzny, rybi zapach, wzmagający się po stosunku płciowym oraz po dodaniu do wydzieliny pochwowej wodorotlenku potasu (KOH),

obecność clue cells (komórek jeżowych) w preparacie mikroskopowym, tj. komórek nabłonka opłaszczonych bakteriami w sposób przypominający kolce jeża.

Nie stwierdza się natomiast pieczenia czy swędzenia pochwy i sromu.

Należy podkreślić, że badanie czystości pochwy ani posiew bakteryjny nie mają żadnego znaczenia w rozpoznawaniu zakażeń pochwy. Obecnie zalecanym badaniem jest ocena ekosystemu pochwy, czyli pH, woni, obecności komórek jeżowych, rzęsistków i komórek drożdży.

Leczenie

Niezwykle istotne jest prawidłowe rozpoznawanie i leczenie bacterial vaginosis, bowiem mimo często niewielkich dolegliwości przewlekłe zakażenie z czasem może powodować poważne powikłania. Zaliczamy do nich: zwiększone ryzyko wystąpienia poronienia, przedwczesnego pęknięcia błon płodowych i porodu przedwczesnego, a także zapalenie błony śluzowej macicy oraz przydatków, nawracające zapalenia dróg moczowych i powikłania pooperacyjne.

Leczenie polega na zastosowaniu doustnie lub dopochwowo antybiotyków, zwalczających bakterie beztlenowe. Uznane jest miejscowe stosowanie przez 7 dni kremu z klindamycyną (Dalacin vaginal cream) lub ogólnie metronidazolu jednorazowo lub przez 7 dni. Próbowano zmniejszać pH pochwy przez zastosowanie globulek zawierających witaminę C, jednak nie przyniosło to spodziewanych rezultatów.

Niezwykle ważne jest leczenie kobiet ciężarnych, bowiem rozpoczęcie terapii w momencie stwierdzenia zakażenia bakteryjnego pięciokrotnie zmniejsza częstość występowania porodów przedwczesnych i związanych z tym powikłań. Stąd np. w Niemczech pacjentki będące w ciąży prowadzą samokontrolę. Dwa razy w tygodniu badają pH (rękawiczką z papierkiem lakmusowym przykładanym do ściany pochwy) i porównują ze wzorcem. W przypadku wzrostu pH powyżej 4,5 zgłaszają się do lekarza prowadzącego i podejmują leczenie.

W Polsce problem zakażenia bakteryjnego pochwy jest mało znany i rzadko podejmowany, mimo że na podstawie badań przeprowadzonych w kilku ośrodkach stwierdza się występowanie BV bez objawów klinicznych u 15% kobiet.

Bacterial vaginosis nie jest chorobą przenoszoną drogą płciową, stąd mężczyzna, u którego podczas stosunku dojdzie do kolonizacji cewki moczowej przez bakterie partnerki, nie może zarazić innej kobiety. Przy stosunku z następną partnerką bakterie te zostaną zniszczone przez prawidłowe mechanizmy obronne oraz nadtlenek wodoru produkowany przez pałeczki kwasu mlekowego w pochwie zdrowej kobiety.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post