Chirurgia płodu – zasady, wskazania i dowody naukowe
Pełna treść artykułu jest dostępna w publikacji: Medycyna Praktyczna Ginekologia i Położnictwo 2016/1
KOMENTARZ
dr hab. n. med. Małgorzata Świątkowska-Freund
Klinika Położnictwa Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego
Chirurgia płodu jest w Polsce tematem bardzo aktualnym i podobnie jak na całym świecie – kontrowersyjnym. W naszym kraju wiele ośrodków oferuje obecnie bardzo szerokie możliwości terapii wewnątrzmacicznej, dzięki czemu ten sposób leczenia jest dostępny dla wszystkich ciężarnych i w pełni finansowany przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Pod tym względem Polska nie odbiega od uważanych za wiodące w nowoczesnej medycynie krajów Europy Zachodniej i Ameryki Północnej. Niejednoznacznie jak dotąd określone wyniki leczenia i duże ryzyko powikłań sprawiają, że terapia prenatalna budzi wiele wątpliwości i stanowi temat bardzo burzliwych dyskusji. W Polsce nadal spotykamy się z oskarżeniami lekarzy przez pacjentki o to, że nie rozpoznali wady u płodu albo że wadę zdiagnozowali, ale nie poinformowali ciężarnej o możliwości leczenia dziecka przed urodzeniem. Dowodzi to faktu, że wiedza lekarzy na temat terapii wewnątrzmacicznej jest wciąż niewystarczająca. Należy więc o tym mówić i pisać jak najwięcej, żeby każda ciężarna mogła sama zdecydować, czy chce skorzystać z opisanych w powyższym artykule możliwości. Osoby prowadzące szkolenia w dziedzinie diagnostyki prenatalnej powinny bardziej podkreślać wagę rozpoznawania chorób, które mogą być leczone wewnątrzmacicznie.
Autorzy artykułu bardzo spójnie przedstawiają możliwości terapii wewnątrzmacicznej – wiedzę bardzo istotną dla każdego lekarza prowadzącego ciąże. Świadomość, w przypadku jakich chorób płodu można pacjentce zaoferować leczenie prenatalne, sprawia, że poświęcamy diagnostyce tych patologii więcej uwagi i czasu. W tekście podkreślono kilkakrotnie, że rozwój chirurgii płodu musi być poprzedzony postępem w zakresie diagnostyki prenatalnej wad stanowiących istotne zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka. Dopiero ustalenie precyzyjnego rozpoznania w czasie ciąży pozwala wyodrębnić grupę kobiet, u których zabieg wewnątrzmaciczny może przynieść korzyści w postaci zwiększenia szans na przeżycie dziecka i jego prawidłowy rozwój.
Większość metod terapii wewnątrzmacicznej wiąże się z dość dużym ryzykiem powikłań. Podział zastosowany w artykule bardzo dobrze odzwierciedla ryzyko zabiegu – najmniej obciążające są techniki polegające na wprowadzeniu do macicy cienkiej igły, na przykład w celu wykonania transfuzji wewnątrzmacicznej, najbardziej ryzykowne jest natomiast otwarcie macicy. W związku z tym do transfuzji wewnątrzmacicznej kwalifikuje się płody z niedokrwistością, nawet jeśli nie pociąga ona za sobą ryzyka ciężkich powikłań, ale zabiegi wymagające histerotomii przeprowadza się tylko u tych płodów, u których terapia taka ratuje życie, czy – tak jak w przypadku przepuklin oponowo-rdzeniowych – istotnie zmniejsza stopień niepełnosprawności w przyszłości.
Chirurgia płodu
-
- Podobne tematy
- Odpowiedzi
- Odsłony
- Ostatni post
-
-
Naukowcy wyhodowali mózg 5-tygodniowego płodu
autor: admin. med. » 11 lut 2016, o 12:23 » w Co ciekawego w świecie służby zdrowia - 0 Odpowiedzi
- 1064 Odsłony
-
Ostatni post autor: admin. med.
11 lut 2016, o 12:23
-