Co to jest Kręgozmyk i jakie są metody leczenia

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Co to jest Kręgozmyk i jakie są metody leczenia

Post autor: admin. med. »

Kręgozmykiem nazywamy przemieszczenie ku przodowi kręgu górnego w stosunku do kręgu dolnego.
Odwrotnością kręgozmyku jest retrozmyk, czyli stan, w którym górny kręg przesuwa się do tyłu w stosunku do kręgu niższego.
Z pojęciem kręgozmyku związane jest również pojęcie kręgoszczeliny.
Kręgoszczelina jest to uszkodzenie części międzywyrostkowej łuku kręgu tzw. węziny bez przemieszczenia. Węzina jest miejscem przenoszącym olbrzymie siły. U osób aktywnych fizycznie na skutek nakładających się przeciążeń, szczególnie naprzemiennych zgięć i przeprostów, dochodzi do wytworzenia złamania stresowego w tym miejscu. Kręgoszczelina może pozostać bezobjawowa, może również zapoczątkować powstanie kręgozmyku.
Najczęściej kręgozmyk dotyczy przejścia lędźwiowo-krzyżowego (L5/S1), rzadziej poziomu L4/5 , a wyjątkowo rzadko wyższych poziomów.
Kręgozmyki dzielimy ze względu na wielkość i przyczynę powstawania.
Klasyfikacja Meyerdinga:
• Stopień I- przemieszenie mniej niż 25%
• Stopień II- przemieszczenie 25-50%
• Stopień III- przemieszczenie 50-75%
• Stopień IV- przemieszczenie powyżej 75%
• Spondyloptoza – całkowite przemieszczenie wyższego kręgu względem niższego


Podział kręgozmyków Wiltsego i Wintera
• Kręgozmyk dysplastyczny jest typowy dla dzieci i młodzieży. Jego przyczyną jest nieprawidłowe wykształcenie (niedorozwój) przejścia lędźwiowo- krzyżowego kręgosłupa, a dokładniej wyrostków stawowych , łuku kręgu L5 oraz kości krzyżowej
• Kręgozmyk węzinowy (istmiczny) typowy dla pacjentów w 3-4 dekadzie życia, a zarazem najczęściej występujący kręgozmyk. Ten typ kręgozmyku powstaje z powodu defektu części międzywyrostkowej łuku kręgu tzw. węziny Może osiągać duże rozmiary.
• Kręgozmyk zwyrodnieniowy typowy dla populacji osób starszych, z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa. Powstaje na skutek zmian degeneracyjnych krążka międzykręgowego, którym często towarzyszą zmiany zniekształcające w stawach międzywyrostkowych. Istotą tego typu kręgozmyku jest więc niestabilność międzykręgowa- nie obserwujemy przerwania ciągłości łuku kręgu. Ten typ kręgozmyku osiąga niewielki stopień.
• Kręgozmyk urazowy powstaje w efekcie zadziałania gwałtownych sił powodujących złamanie łuku kręgu w obszarze poza węziną – w obrębie wyrostków stawowych lub nasad łuków
• Kręgozmyk patologiczny powstaje w sytuacji gdy ogólnoustrojowy lub miejscowy proces patologiczny prowadzi do zniszczenia części międzywyrostkowej łuku kręgu np. choroba Pageta, wrodzona łamliwość kości, zapalenia, nowotwory. Ten typ kręgozmyku występuje stosunkowo rzadko, podobnie jak kręgozmyk urazowy

Objawy kręgozmyku:
• niekiedy brak dolegliwości – kręgozmyk przypadkowo rozpoznawany na zdjęciu RTG
• Bóle okolicy lędźwiowo krzyżowej – podczas stania i chodzenia , ustępujące po odpoczynku
• bóle korzeniowe tzn. promieniowanie bólu do kończyn dolnych
• chromanie przestankowe neurogenne tzn. ból i kurcze łydek podczas chodzenia, zaburzenia czucia. Objawy te ustępują po odpoczynku oraz w wyniku przodopochylenia kręgosłupa. Chromanie neurogenne jest następstwem niedokrwienia struktur nerwowych wywołanym mechanicznym uciskiem tych struktur w zwężonym kanale kręgowym
• zaburzenia czucia
• osłabienie siły mięśniowej i zaniki mięśniowe
• asymetria odruchów
W badaniu fizykalnym stwierdza się:
• Uskok w linii wyrostków kolczystych – objaw”schodka” („skoczni”)
• Ograniczenie ruchomości kręgosłupa- objaw Schobera – niecharakterystyczny
• Pionowe ustawienie kości krzyżowej, co powoduje :
• Zmianę kształtu lordozy lędźwiowej
• Wiszące pośladki
• Przykurcz mięśni kulszowo- goleniowych
• „Chód pajaca”


Diagnostyka obrazowa kręgozmyku
• zdjęcie rentgenowskie w projekcjach przednio- tylnej, bocznej i skośnych
• magnetyczny rezonans jądrowy
• tomografia komputerowa
• badanie elektrofizjologiczne– przewodnictwo nerwów obwodowych

Leczenie kręgozmyków
• bezobjawowe kręgozmyki – tylko obserwacja
• leczenie zachowawcze – w przypadku niewielkich, nieprogresujących kręgozmyków
W przypadku zaostrzenia dolegliwości bólowych leczenie polega na ograniczeniu aktywności fizycznej, odpoczynku i farmakoterapii przeciwbólowej oraz zmniejszającej napięcie mięśni grzbietu
Leczenie operacyjne- wskazania:
• utrzymywanie się lub progresja dolegliwości bólowych i objawów neurologicznych pomimo leczenia zachowaczego
• kręgozmyk >25% ( II stopnia i większy)
• progresja ześlizgu o 25%
leczenie operacyjne - metody:
• rekonstrukcja węziny - w przypadku kręgoszczeliny i niewielkich ześlizgach
• Spondylodeza in situ –w niewielkich ześlizgach, obecnie rzadko stosowana
• spondylodeza bez repozycji kręgozmyku– przy niedużych kręgozmykach nie ma konieczności przywracania anatomicznego ustawienia kręgosłupa
• repozycja kręgozmyku i spondylodeza– w większych kręgozmykach (III,IVstopień) ze znacznym przewężeniem kanału kręgowego. Najkorzystniejsze jest połączenie spondylodezy tylno-bocznej i przedniej (międzytrzonowej) jest to tzw. Spondylodeza 360st.
• odbarczenie uciśniętych struktur nerwowych ( laminotomia, foraminotomia) – stanowi element operacji kompleksowych wymienionych powyżej
• W przypadkach spondyloptozy stosuje się vertebrektomię kręgu L5 (całkowite wycięcie kręgu z dostępu przedniego) z jednoczasowym zespoleniem L4/S1 z dostępu tylnego
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post