Cukrzyca typu 1 i autoimmunologiczna choroba tarczycy

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
Asystentka

Cukrzyca typu 1 i autoimmunologiczna choroba tarczycy

Post autor: Asystentka »

lek. Dorota Godawska
Centrum Leczenia Cukrzycy "Insumed" Kraków

Nieobecność autoprzeciwciał i prawidłowe stężenie TSH przy rozpoznaniu cukrzycy typu 1 nie wykluczają wystąpienia autoimmunologicznej choroby tarczycy, dlatego również w tej grupie chorych potrzebne jest prowadzenie badań przesiewowych.

Jedną z częściej współistniejących z cukrzycą typu 1 chorób jest autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, głównie objawiające się jej niedoczynnością. Z uwagi na niespecyficzne wczesne objawy niedoczynności tarczycy, które u dzieci czy młodzieży można przeoczyć, należy oznaczać, oprócz hormonów tarczycowych, przeciwciała przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) oraz przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG).

Polskie Towarzystwo Diabetologiczne obecnie (2016 r.) zaleca:
– w momencie zachorowania oznaczenie TSH, fT4, anty-TPO i anty-TG oraz wykonanie USG tarczycy w razie dodatnich przeciwciał i/lub niedoczynności tarczycy
– co 1–2 lata (zależnie od decyzji lekarza) kontrolę TSH i anty-TPO, a u dzieci poniżej 7. roku życia również anty-TG.

Czy można przewidzieć, u kogo wystąpi autoimmunologiczna choroba tarczycy w czasie trwania cukrzycy typu 1?

W Szwecji obserwacji poddano dzieci i młodzież ze świeżo rozpoznaną cukrzycą w okresie od maja 2005 do października 2009 roku. 2433 osobom poniżej 18. roku życia (średnia wieku 10,3 roku; zakres 0,7–17,9), u których rozpoznano cukrzycę typu 1, oznaczono: TSH, fT4, anty-TPO, anty-TG, autoprzeciwciała przeciw dekarboksylazie kwasu glutaminowego (anty-GAD – glutamic acid decarboxylase), autoprzeciwciała IA-2 (IA-2A – insulinoma-associated autoantigen 2), autoprzeciwciała przeciwinsulinowe (insulin autoantibodies – IAA), autoprzeciwciała przeciw białku 8 rodziny transporterów cynku (zinc transporter family member 8 – ZnT8): warianty ZnT8RA, ZnT8WA, ZnT8QA oraz obecność alleli HLA-DQB1 i DQA1. Z narodowego rejestru przepisywanych leków uzyskano informację o stosowaniu tyroksyny w badanej grupie dzieci jako miernika klinicznie jawnej choroby tarczycy.

W badanej populacji 56% stanowili chłopcy (n=1390), a 44% dziewczynki (n=1073). 147 osobom z 2433 (6% badanych) przepisywano tyroksynę po średnio 7,3 roku (zakres 5,1–9,5 lat) od rozpoznania cukrzycy typu 1. Tyroksynę częściej przepisywano dziewczynkom (wskaźnik F:M stanowił 1,94:1). Obecność niektórych przeciwciał przy rozpoznaniu cukrzycy typu1 korelowała z późniejszym zachorowaniem na autoimmunologiczną chorobę tarczycy: anty-TPO, anty-TG, anty-GAD. Ponadto większe stężenie TSH wiązało się z częstszym stosowaniem tyroksyny w przyszłości. Nie znaleziono natomiast zależności pomiędzy występowaniem innych rodzajów przeciwciał przeciwwyspowych ani antygenami HLA-DQ a zachorowaniem na autoimmunologiczną chorobę tarczycy (tab.).
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post