ForumMedyczne.edu.pl

Małopłytkowość jest objawem chorobowym, który polega na niedoborze płytek krwi.

Bez względu na przyczyny choroba ta przebiega za każdym razem podobnie i jest charakterystyczna. Mianowicie, nagle, przy braku występowania jakichkolwiek urazów skórze i w błonach śluzowych mogą pojawić się wybroczyny. Zwykle najwięcej ich jest zlokalizowanych na kończynach i na tułowiu. Widoczne też są pierścieniowate wylewy w miejscach nakłuć. Występują także nawracające krwawienia z dziąseł, nosa, przewodu pokarmowego. Dodatkowo może się pojawiać krwiomocz oraz krwotoki z dróg rodnych. Stwierdza się również możliwość występowania krwawienia do ośrodkowego układu nerwowego, szczególnie groźnego, gdyż może prowadzić ostatecznie do śmierci.

Należy też wskazać, iż nie istnieje bezpośrednia zależność pomiędzy ilością płytek krwi a nasileniem krwawień. W przypadku, gdy ich ilość nie spada poniżej 30 000/μl, i występuje jawna skaza krwotoczna, wtedy zaleca się poszukiwanie innych przyczyn krwawień. Ważne jest też, że spośród skaz krwotocznych omawiana choroba jest najczęstsza.

Małopłytkowość rzekoma

Wyróżnić można też odmianę choroby wtórną i rzekomą. Rzekoma wiąże się z obecnością w surowicy przeciwciał przeciwpłytkowych o charakterze zimnych aglutynin, które odpowiadają za fałszywe zmniejszenie liczby płytek w krwi pobranej na wersenian dwusodowy. Choroba ta występować może tak samo u osób zdrowych jak i u pacjentów, u których stwierdzono różnorakie stany chorobowe. Niestety, przyczyna wyżej wymienionych przeciwciał nie jest znana.

Małopłytkowość wtórna

Z kolei przy odmianie wtórnej zmniejszenie wytwarzania krwinek płytkowych w szpiku występuje w przypadku, gdy dochodzi do jego toksycznego uszkodzenia. A może to nastąpić na przykład przez leki o właściwościach cytostatycznych, antymitotycznych lub przez napromienianie jonizujące (rentgen). Inny powód to wypieranie megakariocytów (olbrzymich komórek szpiku) ze szpiku przez inne nowotworowo rozwijające się tam tkanki, jako przykład można podać tkanki białaczkowe. Przyczyną może być również samoistny zanik szpiku. Choroba w wersji wtórnej przejawia się również zwiększonym zużywaniem się krwinek płytkowych w przebiegu procesu nadmiernego śródnaczyniowego wykrzepiania włóknika, a także zwiększonym niszczeniem krwinek płytkowych, co następuje w wyniku nadmiernie powiększonej śledziony.

Małopłytkowość samoistna

U dzieci choroba ta występuje najczęściej jako odmiana - małopłytkowość samoistna (idiopathic thrombocytopenic purpura, w skrócie ITP.) Zwykle występuje w okresie między drugim a 5 rokiem życia. U od sześćdziesięciu do osiemdziesięciu procent dzieci poprzedzona jest infekcją wirusową. Najczęściej jest to choroba górnych dróg oddechowych. Ta ostatnie występuje zazwyczaj jeden do trzech tygodni przed zachorowaniem na ITP. pora roku, w której występuje ta dolegliwość to miesiące zimowe i wiosenne. Ponadto u podłoża choroby znajduje się proces autoimmunologiczny. Otóż płytki opłaszczone autoprzeciwciałami ulegają sekwestracji i fagocytozie w śledzionie.

Małopłytkowość - leczenie

Leczenie odmiany samoistnej to w przypadku krwawienia stosowanie koncentratu płytkowego (l. płytek = 20-30 x 109/l) oraz koncentratu krwinek czerwonych. Stosuje się także Leczenie immunosupresyjne (kortykosteroidy - cyklofosfamid - immuran - cyklosporyna A). to ostanie polega na podawaniu leków. które hamują lub zapobiegają aktywności układu immunologicznego. Wykonuje się również splenektomię. Termin ten oznacza częściowe lub całkowite chirurgiczne usunięcie śledziony. Jako wskazanie do przeprowadzenia tego zabiegu podaje się pęknięcie śledziony, torbiel, nowotwór, a także niektóre choroby krwi, jak białaczka czy właśnie omawiana małopłytkowość.

Małopłytkowość - skutki

Skutki choroby to wynikające z krwawień niszczenie struktury i czynności narządów wewnętrznych, na przykład mózgu i serca. Dość poważne następstwo to najogólniej mówiąc znaczna niedokrwistość organizmu
źródło:megapedia.pl