Kobieta z przewlekłą niewydolnością oddechową i wzmożoną sennością dzienną

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
admin. med.

Kobieta z przewlekłą niewydolnością oddechową i wzmożoną sennością dzienną

Post autor: admin. med. »

dr hab. n. med. Anna Brzecka prof. UM, dr n. med. Paweł Piesiak, Katedra i Klinika Pulmonologii i Nowotworów Płuc, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich, Wrocław

Skróty: CPAP (continuous positive airway pressure) – stałe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych, FEV1 – natężona pierwszosekundowa objętość wydechowa, NIV (non-invasive ventilation) – nieinwazyjna wentylacja mechaniczna, OBŚ – obturacyjny bezdech śródsenny, PaCO2 – ciśnienie parcjalne dwutlenku węgla we krwi tętniczej, PaO2 – ciśnienie parcjalne tlenu we krwi tętniczej, POChP – przewlekła obturacyjna choroba płuc, PSG – polisomnografia, SaO2 – wysycenie tlenem hemoglobiny krwi tętniczej
Opis przypadku

63-letnia kobieta została przyjęta na oddział pulmonologiczny z powodu duszności, która utrzymywała się od wielu miesięcy i stopniowo narastała. Przed hospitalizacją duszność występowała przy niewielkim wysiłku fizycznym, np. po wejściu na pierwsze piętro lub po dłuższym marszu po płaskim terenie (stopień 2 w skali mMRC). Przez kilkadziesiąt lat chora paliła papierosy (ok. 20 dziennie), nie pali od 10 lat. Nie zgłaszała kaszlu. Okresowo występowały obrzęki okolicy kostek. Niekiedy chora budziła się w nocy z uczuciem krótkotrwałej duszności, mijającej szybko po przebudzeniu. Leczona z powodu nadciśnienia tętniczego i cukrzycy typu 2.

W badaniu przedmiotowym przy przyjęciu stwierdzono sinicę warg. Języczek podniebienia miękkiego był nieco wydłużony. Klatka piersiowa była symetryczna. Nie obserwowano pracy pomocniczych mięśni oddechowych. Częstość oddechów wynosiła 18/min. Wypuk nad płucami był jawny, granice płuc nieco wyżej ustawione, ruchomość płuc prawidłowa. Czynność serca była miarowa, ciśnienie tętnicze wynosiło 140/90 mm Hg, masa ciała 117 kg, wzrost 163 cm. Siła i napięcie mięśni były prawidłowe. Wyniki wykonanych badań laboratoryjnych podano w tabeli.

W badaniu spirometrycznym pojemność życiowa (VC) wynosiła 1530 ml (59% wn.), FEV1 1080 ml (49% wn.), a FEV1/FVC 71%. W badaniu po inhalacji salbutamolu nie stwierdzono istotnej poprawy (poprawa FEV1 o 40 ml). W EKG opisano rytm zatokowy miarowy 75/min, dekstrogram i niezupełny blok prawej odnogi pęczka Hisa. W radiogramie klatki piersiowej stwierdzono „nieco wyższe ustawienie przepony obustronnie, zatarty prawy kąt przeponowo-żebrowy, pola płucne bez zmian, wydłużony łuk aorty z blaszkami miażdżycowymi w ścianach, pełniejsze – naczyniowe – cienie wnęk i powiększenie sylwetki serca”.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post