Końcowa Stomia

Choroby układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, wątroby, trzustka, dróg żółciowych, odbytu)
admin. med.

Końcowa Stomia

Post autor: admin. med. »

prof. dr hab. med. Krzysztof Bielecki,
Oddział Chirurgii Ogólnej Szpitala na Solcu

Publikację na temat stomii uważam za bardzo ważną. W Polsce rocznie wykonuje się około 7000 stomii, w 80% przypadków z powodu nowotworu jelita. Ocenia się, że w Polsce żyje około 35 tysięcy osób ze stomią. Jej wytworzenie jest niezmiernie ważnym etapem złożonej, często bardzo trudnej operacji. Oprócz pełnienia swojej podstawowe funkcji powinna również zapewnić choremu dobrą jakość życia. Tymczasem powikłania po kolostomii występują u około 30-40% chorych, po ileostomii - u około 16%.

Wśród wielu czynników ryzyka powikłań stomijnych wymienia się cukrzycę i wysoki wskaźnik masy ciała (body mass index). Powikłania częściej występują po wykonaniu stomii ze wskazań pilnych.
Częstość występowania przepukliny okołostomijnej zależy ściśle od okresu obserwacji. Ocenia się, że w różnym czasie od zabiegu przepuklina występuje nawet u 48% chorych z kolostomią i 30,8% chorych z ileostomią. Co zrobić, żeby ryzyko tego powikłania ograniczyć do minimum? Otwór w powłokach nie powinien być większy niż 3 cm. Niektórzy autorzy proponują, aby otwór ten miał szerokość 2 palców chirurga lub aby nie przekraczał 2/3 szerokości jelita wyprowadzanego w postaci stomii. Kontrowersyjną kwestią jest przeprowadzanie jelita przez mięsień prosty. Ostatnio proponuje się, aby po nacięciu pochewki mięśnia prostego sam mięsień odsunąć przyśrodkowo, a kanał stomijny przeprowadzić poprzez tylną blaszkę pochewki mięśnia prostego z ominięciem tego ostatniego. Ryzyko powstania przepukliny się zmniejsza, jeśli zastosuje się technikę pozaotrzewnową lub wszyje profilaktycznie siatkę wokół stomii.
Inne powikłania stomii to wpadnięcie, martwica, wypadanie stomii (wszystkie wymienione częściej w przypadku kolostomii) oraz zwężenie. Jednak najczęstszym powikłaniem okołostomijnym są zmiany zapalne skóry wokół stomii, które występują w ponad 60% przypadków. Należy pamiętać, że jeżeli ileostomia wystaje ponad skórę mniej niż 2 cm, a kolostomia mniej niż 0,5 cm, to trzeba się spodziewać wystąpienia powikłań okołostomijnych.

Przy wytwarzaniu stomii należy więc przestrzegać zasad tak zwanej dobrej stomii (good ostomy). Do wiedzy zawartej w artykule dodaję kilka uwag z własnego doświadczenia:
1. jednym ze wskazań do stomii są niegojące się, trudne do pielęgnacji odleżyny u chorych przewlekle leżących i których stan nie rokuje poprawy;
2. najlepszą stomią odbarczającą jest ileostomia pętlowa; otwór obwodowy powinien wystawać 0,5-1 cm ponad skórę, co ułatwia pielęgnację;
3. aby zapobiec wypadaniu wywiniętej ileostomii końcowej, należy założyć 2-3 szwów wchłanianych poprzez wszystkie warstwy jelita lub zastosować krótki stapler zamykający;
4. bezpośrednio po wytworzeniu stomii powinno się założyć przejrzysty worek stomijny, co ułatwia wczesną obserwację stomii;
5. stomia powinna być tak zlokalizowana, aby była widoczna dla pacjenta, co warunkuje jej właściwą pielęgnację.

Dobrze funkcjonująca stomia u pacjentów, którzy znają zasady pielęgnacji, zapewnia dobrą jakość życia porównywalną z jakością życia osób po przedniej resekcji odbytnicy, bez stomii.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post