Mały siedzący polip ząbkowany vs. gruczolak cewkowy a ryzyko

Choroby układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, wątroby, trzustka, dróg żółciowych, odbytu)
Asystentka

Mały siedzący polip ząbkowany vs. gruczolak cewkowy a ryzyko

Post autor: Asystentka »

Mały siedzący polip ząbkowany vs. gruczolak cewkowy a ryzyko raka jelita grubego
Mały siedzący polip ząbkowany wiąże się ze zwiększoną częstością występowania zaawansowanego nowotworu w porównaniu z pojedynczymi gruczolakami cewkowymi
23.03.2017
Omówienie artykułu: Presence of small sessile serrated polyp increases rate of advanced neoplasia upon surveillance compared with isolated low-risk tubular adenomas. Gastrointest
J. Melson i wsp.
Gastrointest. Endosc., 2016; 84: 307–314

Opracował dr n. med. Dariusz Stencel

Skróty: SSP – siedzący polip ząbkowany

Definicje: gruczolak małego ryzyka: ≤2 polipy gruczolakowe wielkości ≤10 mm każdy; gruczolak dużego ryzyka: ≥3 gruczolaki lub ≥1 gruczolak o średnicy >10 mm lub o utkaniu kosmkowym, bądź z dysplazją dużego stopnia; zaawansowany nowotwór jelita grubego: gruczolak konwencjonalny lub zmiana ząbkowana o średnicy ≥10 mm, lub z komponentem kosmkowym, bądź z dysplazją dużego stopnia, albo rak jelita grubego Metody: jednoośrodkowe, retrospektywne badanie kliniczne

Populacja: 788 dorosłych chorych, u których w początkowej kolonoskopii wykonanej w latach 2005–2011 w ośrodku akademickim rozpoznano na podstawie badania histologicznego izolowanego gruczolaka małego lub dużego ryzyka, bądź gruczolaka z jednoczesną obecnością siedzącego polipa ząbkowanego (sessile serrated polyp – SSP).

Kryteria wykluczenia: kontrolna kolonoskopia wykonana przed upływem roku od badania wyjściowego, rozpoznany w trakcie badania lub wcześniej rak jelita grubego, zespoły polipowatości, w tym zespół Lyncha, nieswoiste zapalenia jelit, niedostateczne przygotowanie jelita, niepełna kolonoskopia (bez obejrzenia kątnicy), niewykonanie kontrolnej kolonoskopii, mnogie (≥10) polipy gruczolakowe

Pierwszorzędowy punkt kontrolny: częstość występowania zaawansowanego nowotworu jelita grubego w kontrolnej kolonoskopii (definicja p. wyżej)

Wyniki:

częstość występowania zaawansowanego nowotworu w kontrolnej kolonoskopii u chorych z gruczolakiem cewkowym małego ryzyka z SSP (12/66, 18,2%) była większa niż u chorych z gruczolakiem cewkowym małego ryzyka bez SSP (29/370, 7,8%, p = 0,019).
częstość występowania zaawansowanego nowotworu w kontrolnej kolonoskopii u chorych z izolowanym SSP małego ryzyka (10/56, 17,9%) była statystycznie istotnie większa niż u chorych z izolowanymi gruczolakami cewkowymi małego ryzyka (29/370, 7,8%, p = 0,024)
częstość występowania zaawansowanego nowotworu w kontrolnej kolonoskopii u chorych z gruczolakiem cewkowym małego ryzyka z SSP (18,2%) była porównywalna z częstością zaawansowanego nowotworu u chorych z gruczolakiem cewkowym dużego ryzyka bez SSP (40/252) wynoszącą 15,9% (p = 0,709).

Wnioski

znalezienie w trakcie kolonoskopii wyjściowej małego SSP – w porównaniu z pojedynczym gruczolakiem cewkowym małego ryzyka – zwiększa ryzyko rozpoznania zaawansowanego nowotworu jelita grubego w trakcie kolejnej kolonoskopii; jest ono zbliżone do ryzyka u chorych z pojedynczymi gruczolakami cewkowymi dużego ryzyka.

Od Redakcji

W ostatnich latach coraz większym zainteresowaniem „cieszą się” zmiany ząbkowane, których udział w powstawaniu zarówno sporadycznych, jak i tak zwanych interwałowych raków jelita grubego (rozpoznanych pomiędzy kolejnymi badaniami kolonoskopowymi) okazuje się bardziej istotny, niż dotąd szacowano. Omawiane badanie dotyczy polipów ząbkowanych uznawanych dotąd, jak się okazuje, bez przekonujących przesłanek, za zmiany małego ryzyka przejścia w raka. Implikacje kliniczne są ważne, zważywszy na istotne trudności w rozpoznawaniu tego rodzaju zmian spowodowane zarówno morfologią jak i lokalizacją oraz problemy techniczne związane z ich endoskopowym usuwaniem. Doceniono już znaczenie SSP, jeśli chodzi o zalecany odstęp między kolejnymi badaniami kolonoskopowymi (Wytyczne USMSTF z 2012 r.). Tego rodzaju dane z badań klinicznych najpewniej wpłyną na kształt kolejnych aktualizacji. W badaniu brali udział doświadczeni endoskopiści ze współczynnikami wykrywalności gruczolaków (adenoma detection rate – ADR) w przedziale 22–44%. Autorzy dyskutują kolejny podobny parametr oceniający wykrywalność zmian ząbkowanych (serrated detection rate – SDR). W tej doświadczonej grupie badaczy SDR wyniósł średnio 2,4% (zakres 0,5–3,9%). Czy SDR stanie się kolejnym wykładnikiem jakości badania? P. również: „Zmiany ząbkowane i polipowatość ząbkowana (hiperplastyczna) a rak jelita grubego”. Med. Prakt. Chir., 2014; 6: 57–67.
źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post