Młodzi chorzy na IBD powinni być leczeni biologicznie wcześniej

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
Asystentka

Młodzi chorzy na IBD powinni być leczeni biologicznie wcześniej

Post autor: Asystentka »

Dr Wojciech Marlicz: Młodzi chorzy na IBD powinni być leczeni biologicznie wcześniej
Wytyczne ECCO w zakresie IBD kładą większy nacisk na odpowiednią klasyfikację choroby
w momencie jej rozpoznania, identyfikację pacjentów zagrożonych gorszym rokowaniem oraz wczesną kwalifikację do leczenia biologicznego. Dotyczy to zwłaszcza osób młodych z określonymi postaciami choroby Leśniowskiego-Crohna ale zasadniczo niewiele zmieniają w polskiej praktyce klinicznej. Leki biologiczne i biopodobne stają się coraz bardziej dostępne, ale nadal okres ich stosowania nie jest optymalny – mówi dr Wojciech Marlicz z Pomorskiego Uniwersytetu Medycznego w Szczecinie.
Podczas kongresu ECCO 2017 w Barcelonie przedstawione zostały nowe wytyczne dotyczące chorób zapalnych jelit (IBD). Co się zmienia z punktu widzenia lekarza praktyka ?

W Polsce nadal obowiązują wytyczne z 2012 roku grupy roboczej konsultanta krajowego w dziedzinie gastroenterologii i Polskiego Towarzystwa Gastroenterologicznego, zwłaszcza odnośnie diagnostyki i leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna. Oczywiście, w ubiegłym roku pojawiły się nowe wytyczne europejskie, które zostały opublikowane w czasopiśmie Journal of Crohn’s and Colitis (JCC) i przedstawione podczas konferencji ECCO. Eksperci kładą nacisk na odpowiednią klasyfikację choroby w chwili rozpoznania i dokładną identyfikację osób zagrożonych gorszym rokowaniem. Omawiane są też nowe leki mające znaczenie w terapii pacjentów z IBD. Wśród nich można wymienić leki immuno -biologiczne, takie jak certolizumab, natalizumab, wedolizumab, alicaforsen, ustekinumab czy mogersen. Leki te w Polsce nie zostały jeszcze zarejestrowane, ale są dostępne w próbach klinicznych w wielu ośrodków ośrodkach klinicznych. Do rozpoznania choroby a także oceny jej aktywności niezbędne jest wykonanie badań endoskopowych i obrazowych. Istotne dla rokowania są wiek pacjenta, w którym pojawiła się choroba, jej lokalizacja w przewodzie pokarmowym oraz obecność lub brak zmian okołoodbytniczych. W ocenie zaawansowania zmian w przewodzie pokarmowym, metody obrazowe takie jak tomografia komputerowa (enterokliza, enterografia) czy rezonans magnetyczny są komplementarne do badań endoskopowych. W wyborze badania, należy oczywiście brać pod uwagę ryzyko związane z promieniowaniem rentgenowskim, zwłaszcza u osób młodych. Diagnostyka histopatologiczna odgrywa coraz większą rolę w diagnostyce różnicowej. Badania genetyczne i serologiczne nadal nie są jeszcze rekomendowane w rutynowej diagnostyce klinicznej.

Czy zatem wytyczne zmieniają wskazania do stosowania określonych leków?
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post