Trzaskające,strzelające palce

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Trzaskające,strzelające palce

Post autor: admin. med. »

Palce trzaskające

Ścięgna mięśni zginających palce ręki otoczone są osłonkami, które pozwalają na ich bezkonfliktowy przesuw podczas wszystkich ruchów. Osłonki te noszą nazwę pochewek. Ich wewnętrzna ściana produkuje śladowe ilości płynu, który umożliwia swobodne przemieszczanie ścięgna we wnętrzu pochewki. Na skutek powtarzalności niewielkich urazów zewnętrznych lub stałego wykonywania tych samych ruchów podczas monotonnej pracy, ściany pochewek w niektórych miejscach ulegają zgrubieniu. Takie miejscowe pogrubienie sprawia, że światło kanału utworzonego przez pochewkę dla przesuwu ścięgna zostaje zwężone. W miejscu przewężenia następuje w trakcie ruchu zafałdowanie ścięgna.

Chory odczuwa blokowanie palca. Przeciśnięcie się fałdu ścięgna przez strefę zwężenia jest wyczuwalne, czasem wręcz słyszalne przez chorego jako trzask lub bolesne przeskoczenie. Każdy kolejny ruch związany jest z powtarzaniem się tych zjawisk. Czasem dochodzi do tak znacznego zwężenia, że ścięgno nie jest w stanie przebrnąć przez strefę zaciśniętej pochewki. Palec ustawia się zwykle w pozycji zgięciowej i jego wyprost jest niemożliwy. Próby pokonania oporu przesuwu powodują znaczną bolesność. Zmiany tego typu mogą występować we wszystkich palcach ręki. Najczęściej dotknięte są jednak kciuk i palec serdeczny.

Rozpoznanie stawia się na podstawie badania fizykalnego. Występuje skokowy przesuw ścięgien zginaczy chorego palca, czasem ma miejsce utrwalone ustawienie zgięciowe. Bolesny jest ucisk w miejscu wyczuwalnego pogrubienia na przebiegu ścięgien obsługujących zaatakowany palec.

W początkowym okresie objawów należy wdrożyć postępowanie nieoperacyjne. Składa się na nie przede wszystkim wyeliminowanie czynnika przyczynowego. Należy ograniczyć ruchy prowokacyjne oraz wyeliminować zagrożenie mikrourazami. Dołączyć trzeba niesterydowe leki przeciw zapalne. Korzystne wyniki uzyskuje się także po zastosowaniu miejscowym w strefie pogrubiałej pochewki różnorodnych zabiegów fizykoterapeutycznych. Czasem jednak skuteczność takiego postępowania nie jest zadowalająca. W przypadku braku powodzenia postępowania nieoperacyjnego lub utrwalonego zatrzaśnięcia palca konieczne staje się leczenie operacyjne.

Do zabiegu stosujemy znieczulenie splotowe lub odcinkowe dożylne. Niezbędny jest zacisk tętniczy, który umożliwi operację w polu bezkrwawym. Rana operacyjna znajduje się na dłoniowej powierzchni ręki nad miejscem pogrubienia pochewki ścięgien. Jej długość wynosi około 1 cm. Okres gojenia skóry sięga 2 tygodni. Po tym czasie usuwamy szwy skórne. Od momentu ustąpienia znieczulenia zalecamy wykonywanie ćwiczeń palców w bezbolesnym zakresie ruchów. Po wygojeniu rany i usunięciu szwów nie zachodzi potrzeba korzystania z zabiegów rehabilitacyjnych. Usprawnianie następuje przez systematyczne przywracanie naturalnej ruchomości palców i całej ręki.
źródło: arthros.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post