Zespół dolegliwości po wycięciu pęcherzyka żółciowego

Choroby układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, wątroby, trzustka, dróg żółciowych, odbytu)
admin. med.

Zespół dolegliwości po wycięciu pęcherzyka żółciowego

Post autor: admin. med. »

Niektórzy chorzy, u których z zasadnych wskazań lekarskich usunięto pęcherzyk żółciowy, czyli wykonano cholecystektomię, odczuwają nadal pewne dolegliwości, mimo że sam zabieg operacyjny został zupełnie poprawnie wykonany.
Dolegliwości te nazywamy „zespołem po cholecystektomii”. Często sam chory nie potrafi jednoznacznie określić, czy są to dolegliwości będące kontynuacją tej samej choroby, która była wskazaniem do usunięcia pęcherzyka żółciowego, czy też nowa choroba, czy wreszcie pozostają one w związku z przebytą operacją. Odsetek takich chorych spośród operowanych jest niewielki (10–15%). Należy wszystkim uświadomić, że poddający się tego typu operacji uniknęli groźnych, czasem niebezpiecznych i nieodwracalnych powikłań w przyszłości, w postaci np. bardziej dokuczliwych napadów bólowych, uciążliwych żółtaczek czy rozrostów nowotworowych.

Objawy
Wśród dolegliwości odczuwanych przez niektóre osoby po wycięciu pęcherzyka żółciowego wymienia się:
• utrzymującą się nadal niestrawność,
• mierne bóle w prawym podżebrzu lub nadbrzuszu,
• powikłania zapalne,
• powtarzające się ataki kolki żółciowej,
• nawracającą w różnym stopniu nasilenia żółtaczkę itd.

Wśród przyczyn tego zespołu dolegliwości wymienić należy:
• dyskinezę dróg żółciowych,
• utrzymujące się zakażenie bakteryjne lub pasożytnicze (np. lamblioza),
• zapalenie trzustki,
• zapalenie trzustki przewlekłe,
• pozostawione lub powstałe od nowa kamienie w przewodach żółciowych (wobec osobniczych skłonności metabolicznych),
• błędy dietetyczne,
• „rzadszą” żółć u osób po cholecystektomii, nie zagęszczoną w pęcherzyku i tym samym „mniej wartościową”, a więc mniej efektywną w procesie trawienia, tj. emulgacji tłuszczów.

Biorąc pod uwagę te stwierdzenia, chorzy pozbawieni pęcherzyka żółciowego powinni przestrzegać ogólnych zasad postępowania dietetycznego w chorobach wątroby i dróg żółciowych. Posiłki powinny być spożywane w małych ilościach, co najmniej 5 razy dziennie, z ograniczeniem tłuszczów do niezbędnego minimum.

Leczenie
Opisany zespół dolegliwości zwykle po pewnym czasie ustępuje, lub też dolegliwości te są znacznie łagodniejsze. W razie ich przewlekłego utrzymywania się i dokuczliwości należy zgłosić się na kontrolne badania lekarskie. Najlepiej tam, gdzie wykonywany był zabieg operacyjny. Wskazane jest wówczas wykonanie badań w kierunku stwierdzenia lub wykluczenia stanu zapalnego lub złogów w drogach żółciowych. W razie ich wykluczenia niezbędne są badania zmierzające do ustalenia właściwej przyczyny tych dolegliwości.

Zapobieganie
Wśród zaleceń zmierzających do ograniczenia tych dolegliwości w warunkach domowych wymienić należy:

• Odżywianie się według podanych zaleceń.
• Unikanie obciążających wysiłków fizycznych.
• Unikanie nadmiernych stresów i emocji.
• Stosowanie zaleconych przez lekarza preparatów rozkurczowych, sedatywnych oraz wspierających proces trawienia, zwłaszcza tłuszczów.

Nawrotom kamicy w drogach żółciowych, tzw. kamicy przewodowej, można zapobiegać m.in. przez unikanie pokarmów z nadmiarem cholesterolu (np. żółtek) oraz stosowanie leków żółciopędnych.

Wskazówki dietetyczne
Dieta zarówno w stanach zapalnych, marskich i wszelkich innych uszkodzeniach miąższu wątroby, jak i w schorzeniach dróg żółciowych ma na celu z jednej strony oszczędzanie miąższu wątroby, a z drugiej ułatwianie jej podstawowych funkcji fizjologicznych. Stanowi ona cenne i znaczące uzupełnienie leczenia farmakologicznego.

Podstawową zasadą jest nieobciążanie komórek wątroby i niezwiększanie zapotrzebowania na żółć, przy zapewnieniu w pokarmach dostatecznej ilości węglowodanów, białek i witamin oraz niezbędnej ilości tłuszczów.

Stany ostre i ciężkie wymagają zazwyczaj pobytu w szpitalu, gdzie w zależności od ciężkości i okresu choroby chory ma zapewnioną odpowiednią dietę.

W stanach przewlekłych u osób pozostających w domu należy w postępowaniu dietetycznym stosować się do określonych, przedstawionych poniżej w skrócie, zaleceń lekarskich.

• Zazwyczaj podaje się potrawy gotowane w wodzie i na parze lub duszone bez tłuszczu.
• Zabrania się podawania potraw smażonych, ciężko strawnych, tłustych, „podbijanych” śmietaną, zagęszczanych zasmażką.
• Zupy i sosy powinny być przygotowywane na wywarach z jarzyn.
• Produkty spożywcze muszą być świeże, nie konserwowane, nie peklowane, nie syntetyczne, urozmaicone, łatwo strawne, obfite witaminowo.
• Pokarmy ciężko strawne, wzdymające oraz ostre przyprawy i używki powinny być wyłączone.
• Alkohole, piwa, wina itp. są wykluczone.
• Nie zaleca się też cebuli i czosnku.
• Jako dobrze przyswajalne zaleca się białko z jaj, z ograniczeniem ilości żółtka, które działając korzystnie przez obkurczanie pęcherzyka żółciowego i zwiększanie odpływu żółci może jednocześnie wyzwalać napady kamicy żółciowej, jako skutek przemieszczania się z „prądem” żółci mniejszych lub większych złogów w drogach żółciowych (nie zawsze w sposób swobodny).
• Posiłki powinny być wzbogacane witaminami z grupy B oraz witaminami C, A, K i E podawanymi zarówno w postaci naturalnej, jak i w postaci preparatów farmakologicznych.
• Soki owocowe zalecane w celu zapewnienia podaży witamin – zwłaszcza witaminy C – podaje się na surowo, lekko podgrzane (do temperatury nie przekraczającej ok. 40°C), pamiętając o tym, że zbyt mocne podgrzanie powoduje znaczne straty witaminy C. Pieczywo powinno być czerstwe.
• W celu zwiększenia wydzielania żółci zaleca się też w miarę obfitą podaż płynów (herbata, mleko, soki, kompoty). Posiłki nie powinny być obfite, podawane 4–6 razy dziennie.

Chorzy z cholestazą, tzn. z zastojem żółci w drogach żółciowych (wraz z pęcherzykiem żółciowym) w następstwie dyskinezy lub złogów w ich świetle – mimo ryzyka wyzwolenia napadu kolki – mogą spożywać w ograniczonej ilości pokarmy pobudzające czynność ruchową pęcherzyka żółciowego i pozostałych dróg żółciowych, tj. czekoladę, kakao, ostre przyprawy, śmietanę, jaja, pokarmy tłuste lub smażone jako czynniki wzmagające odpływ żółci, a więc zmniejszające jej zaleganie, ale prowokujące napad kolki wątrobowej.

Postępowanie takie jest jednak kategorycznie przeciwwskazane w przypadku mechanicznej niedrożności dróg żółciowych w następstwie np. kamieni, zrostów, zaciśnięcia lub zarośnięcia światła przewodów żółciowych, uniemożliwiających odpływ żółci. Wiodącym objawem są zupełnie odbarwione stolce. Postępowanie takie może tylko wyzwalać lub potęgować dolegliwości bólowe.

Tryb życia
Zalecany tryb życia, który zapobiegałby zaostrzeniom lub nawrotom opisanych stanów chorobowych, musi być dostosowany do stopnia nasilenia dolegliwości i zaawansowania choroby.

Szczegółowe zalecenia każdorazowo ustala lekarz, a w razie przeoczenia przez niego tych informacji powinien być on o to przez zainteresowanego zapytany.

Wśród ogólnych zaleceń należy podkreślić:
• Przy względnie dobrym samopoczuciu leżenie w łóżku jest zbędne i niekonieczne.
• Przy braku subiektywnie odczuwanych dolegliwości chorzy mogą wykonywać w tolerowanym przez organizm zakresie obowiązki zawodowe, pod warunkiem, że nie jest to praca fizyczna powodująca odczuwalne zmęczenie i wyzwalająca zdenerwowanie, czy też wyczerpanie nerwowe.
• Konieczny jest regularny, wydłużony sen nocny oraz odpoczynek w pozycji leżącej w ciągu dnia.
źródło: medonet.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post