Trądzik domowe sposoby leczenia

Choroby skóry, włosów, paznokci, nowotwory (czerniak złośliwy, rumień guzowaty)
Chorób, przenoszone drogą płciową,HIV
admin. med.

Trądzik domowe sposoby leczenia

Post autor: admin. med. »

Domowe sposoby na trądzik

Trądzik to choroba skóry, z którą zmaga się wiele osób, najczęściej nastolatków. Trądzikowi nierzadko towarzyszą zarówno stany zapalne, czyli tak powszechne pryszcze, jak i stany niezapalne, czyli zaskórniki i wągry. Schorzenie skóry, jakim jest trądzik, zwykle występuje na twarzy, jednak może pojawić się także na szyi, ramionach, klatce piersiowej czy plecach. W związku z tym, że z trądzikiem walczy dziś około 90% nastolatków i 25% dorosłych, można powiedzieć, że jest to najczęściej występująca choroba na świecie.

1. Przyczyny trądziku

Trądzik jest schorzeniem dermatologicznym występującym przede wszystkim w okolicach łojotokowych skóry. Najbardziej charakterystyczne zmiany, jakie niesie ze sobą trądzik, to zaskórniki, grudki, krosty, torbiele ropne, blizny i tak zwane wągry i pryszcze. Głównymi przyczynami tej choroby skóry są: przerost gruczołów łojotokowych, nadmierne rogowacenie, sam łojotok, bakterie i wirusy, stany zapalne skóry, zaburzenia hormonalne, uwarunkowania genetyczne, zaburzenia immunologiczne, a nawet czynniki psychologiczne.

Najważniejszą i najczęściej spotykaną przyczyną trądziku jest nieprawidłowe funkcjonowanie gruczołów łojowych. Zmiany hormonalne i inne zaburzenia u pacjenta chorego na to schorzenie doprowadzają do nadmiernej stymulacji gruczołów, a to z kolei do nadprodukcji łoju. Mimo że zjawisko to jest charakterystyczne dla wieku dojrzewania, problem może ciągnąć się latami, nawet do okresu dojrzałego i wieku 35-40 lat!

Innym, ważnym i częstym czynnikiem powodującym wystąpienie trądziku, jest rogowacenie. U chorych komórki ujścia mieszka włosowego ulegają nadmiernemu namnażaniu, co prowadzi do zwężenia kanału wyprowadzającego i powstania czopu, blokującego wydostanie się łoju. Takie zatrzymanie płynu przyczynia się do powstawania zmian trądzikowych, tj. mikrozaskórników oraz zaskórników otwartych.

Należy pamiętać, że nieleczony trądzik może mieć przewlekły przebieg i pozostawić trwałe ślady, jak choćby przebarwienia skóry, blizny czy zaburzenia emocjonalne. Dlatego warto poznać sposoby kuracji tego schorzenia. Jedną z metod naturalnych jest leczenie… drożdżami.
2. Drożdże na trądzik

Z każdym schorzeniem skóry możemy udać się do dermatologa, który z pewnością pomoże nam w przezwyciężeniu problemu. Jednak nie zawsze trzeba korzystać z takiego rozwiązania. Można równie dobrze odwołać się do mądrości samej natury i zastosować kilka metod naturalnych leczenia trądziku. Jedną z nich jest kuracja drożdżami.

Są dwa główne sposoby wykorzystania tych produktów spożywczych – w formie maseczki oraz w formie pitnej. Maseczkę powinno robić się z drożdży piekarniczych. Z niewielką ilością ciepłej wody należy rozgnieść drożdże, odstawić papkę pod przykryciem na 10 minut, po czym nakładać na zmiany trądzikowe na twarzy i ciele. Maseczkę trzyma się zwykle około pół godziny, po czym należy ją dokładnie usunąć ciepłą, czystą wodą. Zabieg należy powtarzać co dwa dni przez najwyżej 4-5 tygodni. Po tym czasie, jeśli nie nastąpi żadna poprawa, należy skorzystać z pomocy lekarza.

Innym, bardziej powszechnym, i podobno niezawodnym, sposobem na trądzik jest wyciąg z drożdży piwowarskich. Można je przyjmować w postaci tabletek dostępnych w aptekach, a także w formie pitnej. Jeden z przepisów poleca zalanie drożdży zimną, przegotowaną wodą i osłodzenie ich. Preparat należy przechłodzić przez kilka godzin, a następnie wypić – jedną szklankę na dzień. Ważne jest, aby kurację tę przerwać po 10 dniach. W razie problemów warto skontaktować się z lekarzem.

Warto także pamiętać, że nie zawsze stosowanie naturalnych metod na trądzik pomaga w 100% oraz nie każdy może do tych metod się odwoływać. Leczenia drożdżami powinni unikać cukrzycy, chorzy na niewydolność nerek czy osoby z zapaleniem stawów. Ponadto przed rozpoczęciem kuracji warto dowiedzieć się, czy nie jesteśmy uczuleni na drożdże. Po prostu, jak każdy lek, drożdże należy dozować z umiarem.
3. Cebula na trądzik

Cebula wywodzi się z tej samej rodziny co czosnek i dzieli z nim wiele cennych właściwości. Znajduje się w niej dużo polifenoli oraz flawonoidów. Substancje te działają przeciwzapalnie i zapobiegają stanom zapalnym skóry wywoływanym przez promienie ultrafioletowe. Warto uświadomić sobie, że większość widocznych oznak starzenia się skóry jest wynikiem stanu zapalnego zachodzącego w organizmie. Dzięki przyjmowaniu przeciwutleniaczy można przywrócić dobry stan zdrowia organizmu. Cebula zawiera również dużo witaminy C, która jest kluczowa dla tkanek łącznych ciała i produkcji kolagenu. Ponadto w jej składzie jest kwercetyna, rodzaj flawonoidu, który poprawia stan naczyń krwionośnych w skórze, dzięki czemu usprawnia krążenie krwi i zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi. Dla osób zmagających się z trądzikiem najważniejszy jest jednak fakt, iż cebula ma właściwości bakteriobójcze. Bakterie są bowiem, obok zaburzeń hormonalnych, głównym czynnikiem powodującym wypryski trądzikowe. W cebuli znajduje się również chrom – pierwiastek śladowy, który uczestniczy w trawieniu tłuszczów i białka. Ponadto chrom eliminuje bakterie odpowiedzialne za stany zapalne porów skóry i powstawanie trądziku. Chrom jest do tego stopnia ważny w walce z trądzikiem, że jego niedobór może spowodować pojawienie się wyprysków u niemal 90% osób dotkniętych tą chorobą skóry.

Coraz więcej osób robi maseczki z cebuli, by złagodzić zmiany skórne, ale dużo korzyści przynosi również konsumpcja tego warzywa. Przygotowując cebulę do jedzenia, należy obrać ją możliwie oszczędnie. W górnych warstwach cebuli znajduje się bowiem najwięcej flawonoidów, kwercetyny oraz antocyjanów. Usunięcie zbyt wielu zewnętrznych warstw cebuli może spowodować utratę nawet 75% cennych substancji. Nie należy martwić się o wartości odżywcze cebuli w czasie gotowania. Gdy cebula jest podgrzewana przez co najmniej pięć minut, kwercetyna i inne flawonoidy pozostają nienaruszone i po prostu przenoszą się z warzywa na danie. Cebulę można oczywiście spożywać również na surowo. Badania wykazały, że konsumpcja 2-7 cebul dziennie wystarczy, by dodatkowo zmniejszyć ryzyko wystąpienia kilku odmian raka. Cebule są również skuteczne w regulowaniu poziomu insuliny w organizmie, co oznacza, że warto sięgać po nie w profilaktyce cukrzycy. Niektóre badania dowodzą, że cebula spełnia istotną rolę we wzmacnianiu tkanek łącznych kości i mięśni. Potrzebne są co prawda dalsze badania dotyczące wpływu cebuli na układ krążenia, ale nawet teraz wiadomo, że doprawianie dań cebulą jest wskazane, nie tylko z powodu walorów smakowych tego warzywa.
4. Bratek polny na trądzik

Bratek polny jest dostępny w aptekach również pod postacią tabletek zawierających odpowiednio przygotowany wyciąg z tej rośliny.

Aby bratek zadziałał, musi jednak być stosowany regularnie przez dłuższy czas. Pierwsze efekty można zauważyć po miesiącu stosowania, jednak dopiero kilkumiesięczna kuracja wprowadza widoczne zmiany w kondycji skóry. Pozytywny wpływ bratka na zmiany skórne, zwłaszcza te o charakterze trądzikowym, warunkuje wielokierunkowość jego działania. Poprawa kondycji skóry trądzikowej przebiega przede wszystkim poprzez zmniejszenie łojotoku i w konsekwencji wygładzenie skóry. Kolejnym uchwytnym punktem działania bratka jest wpływ na przemianę materii i oczyszczenie organizmu z toksyn. Zawarte w kwiatach bratka flawonoidy działają moczopędnie oraz oczyszczająco, wiążąc szkodliwe produkty przemiany materii i usprawniając ich usuwanie z organizmu. Aby jednak herbata z bratka zadziałała, co warto raz jeszcze podkreślić, musi być stosowana regularnie przez dłuższy czas. Zaleca się picie herbaty z bratka przynajmniej dwa – trzy razy dziennie.

Tabletki z wyciągiem z bratka należy zażywać według wskazań na ulotce. Pierwsze efekty można zauważyć po miesiącu stosowania, jednak dopiero kilkumiesięczna kuracja wprowadza widoczne zmiany w kondycji skóry. Herbata z bratka skutecznie wzmacnia również włosy i paznokcie. Wpływ na urodę to jednak nie wszystkie właściwości herbaty z bratka.

Picie herbaty z bratka może pomagać również w chorobach dróg oddechowych, bratek działa bowiem wykrztuśnie i nieco zwiększa potliwość. Wywary z bratka polnego były więc stosowane w medycynie ludowej od lat, pomagając na wszelkie formy przeziębienia, grypy, a nawet anginy.

Po napar z bratka sięgają również osoby, którym dokuczają stany zapalne dróg moczowych lub doskwiera im suchy kaszel.

Polecany jest on także osobom zażywającym duże ilości leków i antybiotyków w celu poprawy metabolizmu i oczyszczenia organizmu.

Należy podkreślić, że nie wszyscy mogą stosować preparaty z wyciągiem z bratka. Podstawowymi przeciwwskazaniami do stosowania bratka są wielopłytkowość i zakrzepica – stąd osoby starsze raczej nie powinny stosować tej herbatki.

Herbatkę z bratka zaparza się najczęściej po posiłku i pije w ilości 2–3 razy dziennie. Smak herbatki jest delikatny i większość osób znajduje przyjemność w jej piciu. Można więc zastąpić codzienną zwyczajną czarną herbatę naparem z bratka, który poza dobrym smakiem będzie równocześnie dobrze wpływał na organizm.

Herbatkę z bratka można również stosować pod postacią naparu do użytku zewnętrznego.

Zioło bratka polnego należy wsypać w dużej ilości do miski i zalać wrzącą wodą (można także zioła wsypać bezpośrednio do gotującej wody i trochę podgotować). Następnie powinno się nachylić twarz nad miską i przykryć głowę ręcznikiem. Zabieg taki powinien trwać ok. 10–15 minut. Przeciwwskazaniem do stosowania naparu z bratka jest jednak cera ze skłonnością do pękających naczynek.
5. Aloes na trądzik

Aloes to roślina dekoracyjna, ale znana jest także ze swoich właściwości leczniczych. Wykazuje bowiem działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne i słabe przeciwbólowe. Za takie działania, a także inne, odpowiedzialne są składniki soku z aloesu. Ta roślina lecznicza znalazła zastosowanie w różnych schorzeniach, głównie wszelkich stanach zapalnych, owrzodzeniach skóry. Wykorzystywana jest również w leczeniu trądziku.

Aloes, z łac. Aloe vera czy Aloe barbadensis, wykazuje bardzo szeroki zakres działań na organizm. Największe właściwości lecznicze przypisuje się świeżemu sokowi z liści aloesu.Firmy kosmetyczne wykorzystują tę substancję roślinną w preparatach do skóry z problemami, skóry trądzikowej, tłustej czy podatnej na stany zapalne. Aloes posiada właściwości:

Przeciwzapalne,
Antyseptyczne, bakteriobójcze,
Słabe przeciwbólowe,
Odżywcze,
Nawilżające,
Rozszerzające naczynka krwionośne,
Powodujące szybszy podział komórek, tj. proliferację komórek nabłonka,
Przyśpieszające gojenie się ran,
Oczyszczające,
Przeciwświądowe,
Ściągające.

Te wszystkie działania wykorzystywane są w leczeniu zewnętrznym różnych schorzeń skóry: oparzeń, owrzodzeń, stanów zapalnych skóry, trądziku i innych. Wyciągi z liści aloesu wykorzystywane są także w preparatach wewnętrznych, gdzie zastosowane jest działanie przeczyszczające aloesu lub łagodzące kaszel.

Głównie jednak stosowany jest do wyrobów kosmetycznych, żeli, toników, maści, kremów itp., przede wszystkim dla cery trądzikowej. Takie preparaty mogą być stosowane niezależnie od rodzaju i przyczyny trądziku. Ta choroba skóry głównie pojawia się w okresie dojrzewania i może trwać nawet kilka lat, a spowodowane jest to zaburzeniami hormonalnymi, głównie wahaniem poziomu testosteronu. Dlatego też w większości przypadków dotyczy on chłopców, ale nie zawsze. Wtedy też kosmetyki zawierające zmiażdżone liście aloesu i/lub sok z liści aloesu mogą być stosowane w łagodzeniu objawów trądziku. Jeżeli stosowanie takich produktów nie przynosi odpowiednich rezultatów, należy zgłosić się do lekarza, w celu podjęcia specjalistycznego leczenia. Kuracji preparatami z aloesem nie trzeba przerywać.

Aloes w trądziku stosowany jest głównie w postaci maści lub żelu. Maść z aloesem można nakładaćw niewielkich ilościach 3-5 razy dziennie.Żel aplikuje się w ilości ok. 30 ml 3 razy w ciągu dnia. Jeżeli posiadamy aloesw doniczce w domu, możemy samemu przygotować żel, maść lub tonik z aloesu. Żel to nic innego, jak wyciśnięty sok z liści aloesu. Ma on konsystencję przypominającą żel. Po nacięciu liścia rośliny, można przykładać go na chorą skórę. W celu przygotowania maści należy gotować żel z aloesu, aż do uzyskania gęstej masy. Należy przechowywać go w chłodnym miejscu. Tonik z aloesu sporządza się poprzez rozpuszczenie 2 łyżek żelu w szklance wody lub innego płynu.

Aloes stosowany miejscowo nie powoduje żadnych skutków ubocznych, z wyjątkiem osób na niego uczulonych. Jego stosowanie jest jak najbardziej wskazane w chorobach skóry, jest to bowiem naturalny lek, którego działanie lecznicze zostało potwierdzone.
źródło:abczdrowie.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post