Łysienie Andragenowe

Choroby skóry, włosów, paznokci, nowotwory (czerniak złośliwy, rumień guzowaty)
Chorób, przenoszone drogą płciową,HIV
admin. med.

Łysienie Andragenowe

Post autor: admin. med. »

Ten typ łysienia zalicza się do większej grupy, która należy do typu łysienia telogenowego. Określimy je również jako łysienie niebliznowaciejące. Ze względu na swoje występowanie możemy podzielić je na łysienie androgenowe u mężczyzn i łysienie androgenowe u kobiet.

Samo łysienie w ogóle kojarzone jest właśnie z tym typem, sposobem wypadania włosów Dlaczego? Bo jest to najczęściej spotykany typ łysienia. Stanowi ono 95% przypadków, które obserwujemy u ludzi. Określa się go również jako łysienie męskie. Łysienie to dotyczy przede wszystkim białej rasy.

Niektórzy uważają, że przyczyną łysienia jest nadmiar testosteronu. Nic bardziej mylnego. Za wypadanie włosów odpowiada jego forma przetworzona, czyli dihydrotestosteronem (DHT). Pod wpływem DHT mieszki włosowe zmniejszają się, konsekwencją jest zmniejszanie grubości włosa oraz jego wypadnięcie. W miejscach włosów, które wypadły bardzo obficie produkowane są substancje oleiste, czyli łój. Głowa się świeci i tym samym mocno rzuca w oczy. DHT powstaje z testosteronu pod wpływem enzymu 5 alfa reduktaza.

Ważną informacją, którą należałoby podać na samym początku jest fakt, że łysienie to jest uwarunkowane genetycznie. Patrząc na sposób zachowywania się włosów u naszych rodziców oraz dziadków, możemy wywnioskować, jak będą wyglądać nasze fryzury za parę lat. Łysienie jest dziedziczone z dwóch stron. Dlatego wygląd włosów naszego dziadka ze strony mamy ma również duże znaczenie. Łysienie to utożsamiane jest przede wszystkim z męską płcią, bo u niej występuje najczęściej. Można także zaobserwować, że wiek pojawiania się pierwszych oznak wypadania włosów się bardzo skraca. Coraz młodsze osoby bowiem obserwują, że ich włosy wypadają. Już co trzeci mężczyzna miedzy 25 a 40 rokiem życia obserwuje zmiany na swojej głowie. Łysienie może odbywać się w różnym etapie. Każdy z nich może mieć inny stopień nasilenia. Już osoby po pięćdziesiątym roku życia mają bardzo często łyse głowy. Kwestia ta dotyczy 50% panów w tym wieku.

Łysienie androgenowe zaczyna się od pojawienia się tak zwanych zakoli w okolicach skroniowej. Linia włosów cofa się, czoło staje się dłuższe, wyższe. Drugi etap to pojawienie się miejsc przerzedzonych na czubku głowy. Szczyt głowy pod tym względem jest miejscem drugim, które rozrasta się i staje się coraz większe. Łysina zwiększa swoje rozmiary aż do momentu, kiedy połączy się z zakolami.

Sposób wypadania włosów jest właściwie zawsze taki sam. Przebiega on zawsze w takim samym stylu. Najpierw wypadają włosy w okolicy skroni oraz na szczycie głowy (jest to pierwszy etap), drugi to utrata włosów od czoła aż do potylicy. To, na jakim etapie łysienia się znajduje dana osoba ustala się według skali Hamilton'a/Norwood'a.

Łysienie androgenowe dotyka również kobiet. Występuje u ponad 60% z nich tuż po ukończeniu 60 roku życia, kiedy panie przechodzą menopauzę i poziom naturalnych hormonów u nich się obniża. Jednak u kobiet ten typ łysienia wygląda trochę inaczej (bardzo rzadko wygląda tak jak u mężczyzn). Można je obserwować jako rozlane na głowie. Nie skupia się ono w jakimś konkretnym miejscu. Wyróżniamy trzy fazy tego typu łysienia, które podzielone są ze względu na skalę Ludwiga.

Kobiece łysienie zazwyczaj nie jest zauważalne. Zazwyczaj doprowadza jedynie do przerzedzenia włosów w okolicy ciemieniowej i na szczycie głowy. Przeważnie ewentualne łysienie występuje razem ze zmianami trądzikowymi. Gdy dodatkowo cierpimy na zmiany w układzie rozrodczym, może nas to skłonić do wykonania dodatkowych badań, które mogą wykluczyć albo potwierdzić obecność w nieodpowiedniej ilości hormonu we krwi.

Kobiety jednak nie łysieją całkowicie. Jedynie tracą część włosów, które stają się rzadsze. Najczęściej to łysienie obserwuje się jednak jako proces mieszany. Poza tym poziom hormonu odpowiedzialnego za łysienie jest mniejszy u przedstawicielek płci pięknej. 5 alfa reduktaza nie może tak wpływać na włosy kobiet. Ich mieszki włosowe także reagują w inny sposób. W organizmie kobiet wytwarza się estradiol, który uniemożliwia ponadto całkowitą utratę włosów.

Wyróżnia się jeszcze trzeci typ łysienia. Dotyczy on takich sytuacji, kiedy pod wpływem chemioterapii, radioterapii oraz infekcji układów dochodzi w krótkim czasie do utraty włosów. Włosy nie rosną, ich faza wzrostu szybko się kończy, zaczynają one masowo wypadać. Najczęściej dzieje się tak pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak: środki chemiczne. Często łysienie tego typu przebiega jako forma "plackowata".
źródło:www.hsr.com.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post