[Film] Czy można zaplanować płeć dziecka?

Profilaktyką, choroby żeńskiego układu płciowego, zaburzenia miesiączkowania, antykoncepcja hormonalna, mechaniczna, naturalna, ciąża, niepłodność, nowotwory narządów rodnych, porady intymne
admin. med.

[Film] Czy można zaplanować płeć dziecka?

Post autor: admin. med. »

Wielokrotnie przyszli rodzice zastanawiają się, czy ich nienarodzone jeszcze dziecko to będzie „chłopiec” czy „dziewczynka”. Czasami wynika to tylko z własnych preferencji, ale zdarzają się sytuacje, że od płci dziecka zależy jego życie. Ma to miejsce w niektórych genetycznie uwarunkowanych, chorobach zależnych od płci, takich jak na przykład hemofilia. Wiadomo, że istnieją naturalne metody planowania rodziny, których skuteczność jest statystycznie istotna i wynosi ponad 95%, oparte na obserwacji śluzu szyjkowego i jednoczesnym pomiarze temperatury. Metody te są powszechnie stosowane przez małżeństwa rezygnujące z antykoncepcji hormonalnej, w zgodzie z własnym sumieniem.

Przekazywanie cech do chromosomów podczas produkcji gamet męskich i żeńskich, odbywa się w sposób losowy, to znaczy cechy osobnicze są segregowane niezależnie, o ile leżą na różnych chromosomach. Zatem prawdopodobieństwo wytworzenia gamety z chromosomem „X” lub z chromosomem „Y” przez mężczyznę wynosi 50%. Stanowi o tym I i II. prawo Grzegorza Mendla, czyli prawo czystości gamet i niezależnej segregacji cech. Można to porównać do rzutu kostką do gry, kiedy należy oczekiwać równego prawdopodobieństwa wypadnięcia wskazanej liczby oczek. Z doświadczenia wiemy jednak, że nie zawsze w każdej rodzinie liczba chłopców jest równa liczbie dziewczynek, oraz że czasami częściej wypada określona liczba oczek w skończonych rzutach kostką, nie zaprzecza to jednak istnieniu prawom Mendla. Należy bowiem zauważyć, że liczba wyprodukowanych plemników z chromosomem X nie jest dokładnie równa liczbie wyprodukowanych plemników z chromosomem Y w jednym ejakulacie, co nie zaprzecza równemu rozkładowi prawdopodobieństw, co można sprawdzić za pomocą testu chi kwadrat. Wiadomo także, że plemniki różnią się ruchliwością, morfologią, żywotnością, odpornością na kwaśne lub zasadowe środowisko pochwy i jamy macicy, a także ładunkiem na powierzchni błony komórkowej, to znaczy posiadają cechy, które wpływają na rozkład prawdopodobieństwa.

Najbardziej znane metody planowania płci, to:
1. SENLAS, polegająca na współżyciu małżonków w zależności od stopnia i rodzaju polaryzacji komórki jajowej, w okresach opracowanych w indywidualnym kalendarzyku. Plemniki Y posiadają ładunek „+”, plemniki X ładunek „-”, zaś komórka jajowa charakteryzuje się zmienną polaryzacją. Największa skuteczność.
2. Metoda Loraina i Shettlesa, wykorzystująca zmienną żywotność i ruchliwość plemników z chromosomem X i Y, oraz ich odpornością na warunki panujące w biocenozie pochwy. Plemniki Y są bardziej ruchliwe, ale mniej żywotne, zaś plemniki X, pomimo mniejszej ruchliwości, wykazują większą żywotność i odporność na środowisko pochwy. Wątpliwa skuteczność.
3. Metoda J. Stolkowskiego, oparta na zależnościach pomiędzy płcią dziecka a stosowaną dietą. Chłopcy rodzą się na diecie bogatej w potas i sód, zaś dziewczynki na diecie bogatej w wapń i magnez. Nie potwierdzona naukowo.

Największą skuteczność, sięgającą 90%, wykazuje metoda SENLAS. Trudności w stosowaniu tej metody wynikają głównie z aktywnego, zależnego od ATP, wbrew określonemu ładunkowi elektrostatycznemu, transportu plemników do komórki jajowej. Metoda wykazywałaby praktycznie 100% skuteczność przy transporcie biernym gamet do komórki jajowej, zależnym wyłącznie od siły przyciągania elektrostatycznego. Metoda Shettlesa i Stolkowskiego nie mają znaczenia statystycznie istotnego, to znaczy na danym poziomie istotności p= 0,95, zatem należy przyjąć, że przy stosowaniu tych metod urodzenie chłopca czy dziewczynki jest zdarzeniem przypadkowym. Niemniej metoda Shettlesa jest wykorzystywana, z różnym powodzeniem, w niektórych komputerach cyklu Baby Comp.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post