Uszkodzenia ścięgna Achillesa

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Uszkodzenia ścięgna Achillesa

Post autor: admin. med. »

Sezon letni sprzyja problemom związanym ze ścięgnem Achillesa szczególnie u aktywnych osób w średnim wieku. Pojawia się ból z tyłu goleni i często następuje zerwanie ścięgna.

Ścięgno Achillesa jest silną strukturą łączącą mięśnie łydki z kością piętową. Mięśnie te (płaszczkowaty i brzuchaty) w czasie skurczu pociągają za ścięgno powodując zgięcie podeszwowe w stawie skokowym. Dzięki temu możemy np. wspiąć się na palce. Ruch ten jest również konieczny w czasie sprintu, skoków czy wspinania.

Znamy wiele przyczyn niedomogi ścięgna Achillesa. Najczęstszymi z nich są: zapalenie ościęgna i ścięgna, zapalenie kaletki głębokiej ścięgna Achillesa, oraz zerwanie ścięgna.

Nie zawsze patologie ścięgna Achillesa przebiegają w ten sam sposób. Często zaczyna się od podrażnienia warstwy leżącej tuż nad ścięgnem zwanej ościęgnem. Dookoła ścięgna powstaje wtedy ostry stan zapalny. Nieodpowiednie postępowanie w takiej sytuacji prowadzi do przejścia w stan przewlekły.

Innym razem dolegliwości bólowe zaczynają się od zapalenia kaletki głębokiej ścięgna, czyli struktury, która znajduje się pomiędzy kością piętową a ścięgnem. Jest to dolegliwość charakterystyczna dla piłkarzy, spowodowana często powtarzanym przeciążeniem, nieodpowiednio prowadzonym treningiem, w którym brak jest czasu na odpoczynek, nieodpowiednim obuwiem uciskającym na ścięgno, zmianą obuwia na nowe.

Objawy zapalenia ścięgna:
- ból, dyskomfort w okolicy pięty, ścięgna bądź mięśni łydki;
- obrzęk i zaczerwienienie nad ścięgnem;
- wytworzenie guzków na przebiegu ścięgna;
- słyszalne i wyczuwalne trzeszczenie w ścięgnie;

W skrajnych przypadkach może nastąpić całkowite zerwanie ścięgna Achillesa. Typowym kandydatem do zerwania ścięgna jest zapracowany osobnik w średnim wieku, który po dłuższej przerwie postanawia zagrać w tenisa lub w piłkę nożną. Powodem zerwania jest przykurcz mięśni łydki, brak lub nieodpowiednia rozgrzewka, nagły wzrost intensywności treningu. Do innych czynników należy: wiek (ścięgno słabnie w miarę starzenia się organizmu), wysokie sklepienie stopy, deformacje kości piętowej i stopa ustawiona w nawróceniu.

Objawy zerwania ścięgna:
- intensywny, ostry ból;
- słyszalny trzask w momencie zerwania;
- duży obrzęk ścięgna;
- niemożność chodzenia czy stania na palcach;

Poprawna diagnoza w przypadku całkowitego zerwania ścięgna Achillesa nie powinna sprawić lekarzowi większego problemu. Wywiad i badanie kliniczne dają praktycznie 100 procentową trafność. W przypadku wątpliwości, które lekarza może mieć np. przy powstaniu zerwań częściowych z pomocą przychodzi badanie ultrasonograficzne. Jest ono również niezastąpione w przypadku zapalenia ścięgna, ościęgna czy kaletki głębokiej.

Jeśli stwierdzi się w/w objawy należy natychmiast przerwać ćwiczenia, ścięgno obłożyć lodem, przyjąć leki przeciwzapalne i unieruchomić. Odpowiednie postępowanie może pomóc pozbyć się dolegliwości. Podstawą rehabilitacji są ćwiczenia rozciągające mięśnie w trakcie ich skurczu. Tak mięsień pracuje np. w czasie zeskoku. Należy skorygować intensywność treningu (czas trwania, częstotliwość). Wzmacnianie i rozciąganie mięśnia powinno odbywać się regularnie.

W przypadku całkowitego zerwania konieczna staje się operacja. Istnieje wiele technik zaopatrzenia chirurgicznego, a wszystkie sprowadzają się do połączenia dwóch wolnych końców zerwanego ścięgna. Najbardziej adekwatne wydaje się anatomiczne odtworzenie spiralnego przebiegu włókien ścięgna bez ich nadmiernego skrócenia. W trakcie zabiegu rozważa się potrzebę wzmocnienia ścięgna np. za pomocą ścięgna mięśnia podeszwowego. Intensywna, wysokospecjalistyczna rehabilitacja bezpośrednio po zabiegu pozwala na szybki powrót do pełnej sprawności, powrót do treningów i profesjonalnego uprawiania sportu.
źródło: carolina.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post