Kardiomiopatia rozstrzeniowa, przerostowa lub restrykcyjna.

Schorzenia i wady układ krążenia, układu sercowo-naczyniowego, nadciśnienie tętnicze, choroby tętnic i żył
admin. med.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa, przerostowa lub restrykcyjna.

Post autor: admin. med. »

Kardiomiopatia to choroba zaburzająca budowę i/lub funkcję serca. Kardiomiopatia powoduje poszerzenie (rozstrzeń), przerost lub usztywnienie (restrykcja) serca. Kardiomiopatia pierwotnie dotyczy serca i z definicji nie jest skutkiem choroby wieńcowej, nadciśnienia tętniczego, wrodzonej czy nabytej wady serca. Kardiomiopatia może występować rodzinnie, jeśli u jej podłoża leży mutacja genetyczna.

Kardiomiopatia poza przyczynami genetycznymi, powstaje na skutek infekcji, czynników toksycznych (alkohol, leki, toksyny), zaburzeń hormonalnych, niedoborów i nadmiaru pewnych substancji, na skutek chorób nowotworowych i reumatycznych.

Kardiomiopatia to bardzo złożony problem wymagający szczegółowej diagnostyki i często skomplikowanego leczenia. Każdy chory z kardiomiopatią powinien pozostawać pod opieką kardiologa, najlepiej w ośrodku klinicznym. Kardiomiopatia o podłożu genetycznym wiąże się z ryzykiem przekazania jej potomstwu, stąd ważne jest poradnictwo w tej materii. Kardiomiopatia w zasadzie wyklucza uprawianie sportów wysiłkowych ze względu na ryzyko śmiertelnej arytmii wywołanej wysiłkiem.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa polega na znacznym poszerzeniu jam serca, co prowadzi osłabienia jego kurczliwości i w efekcie rozwoju niewydolności serca, arytmii, zaburzeń zakrzepowo-zatorowych i przedwczesnej śmierci. Szczególną postacią jest kardiomiopatia połogowa, która pojawia się pod koniec ciąży lub w połogu.

Zadania jakie stawia przed kardiologiem kardiomiopatia rozstrzeniowa:
- potwierdzenie rozpoznania i ocena podłoża, na którym powstała kardiomiopatia. Leczenie lub usunięcie przyczyny może złagodzić przebieg choroby, a nawet spowodować cofnięcie się zmian w sercu (kardiomiopatia alkoholowa, niedoborowa, tachyarytmiczna tzn spowodowana szybkimi, długotrwałymi arytmiami),
- ocena zaawansowania i leczenie niewydolności serca włącznie z leczeniem zabiegowym i operacyjnym (stymulacja resynchronizująca, przeszczep serca),
- ocena występowania i leczenie arytmii oraz ocena ryzyka nagłej śmierci sercowej jakie stwarza kardiomiopatia i ewentualna kwalifikacja do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora,
- ocena ryzyka zakrzepowo-zatorowego i ewentualne włączenia leczenia przeciwkrzepliwego.
- rozpoznanie i leczenie innych chorób współistniejących,
- w przypadku występowania rodzinnego lub potwierdzonego podłoża genetycznego należy przebadać krewnych I stopnia i prowadzić ich dalszą obserwację, ze względu na ryzyko wystąpienia kardiomiopatii.

Kardiomiopatia przerostowa to choroba uwarunkowana genetycznie, powodująca zwykle znaczny, niesymetryczny przerost ścian lewej komory serca. Kardiomiopatia przerostowa powoduje skłonność do arytmii komorowych, które mogą prowadzić do przedwczesnej śmierci. Ta kardiomiopatia rzadziej powoduje niewydolność serca. Szczególną postacią jest kardiomiopatia przerostowa zawężająca drogę odpływu krwi z lewej komory serca, co może powodować zasłabnięcia i wysiłkowe utraty przytomności.

Zadania jakie stawia przed kardiologiem kardiomiopatia przerostowa:
- potwierdzenie przerostu serca i rozpoznanie jego powodu: kardiomiopatia przerostowa vs inne przyczyny, co ma bardzo istotne znaczenia, ze względu na odmienne leczenie,
- ocena ryzyka nagłej śmierci sercowej jakie stwarza kardiomiopatia i ewentualna kwalifikacja do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora,
- ocena obecności zawężania drogi odpływu krwi z lewej komory serca i jego leczenie (stymulacja, ablacja alkoholowa, zabieg kardiochirurgiczny),
- rozpoznanie i leczenie innych chorób współistniejących,
- przebadanie krewnych I stopnia i prowadzenie ich dalszej obserwacji, ze względu na ryzyko wystąpienia kardiomiopatii.

Kardiomiopatia restrykcyjna polega na znacznym usztywnieniu ścian komór serca i związane z tym utrudnione napełniania serca krwią, co zmniejsza ilość przepompowywanej krwi i prowadzi do objawów niewydolności serca. Ta kardiomiopatia jest zwykle powodowana chorobą ogólnoustrojową prowadzącą do włóknienia mięśnia serca i/lub odkładania się różnych substancji w ścianie serca.

Zadania jakie stawia przed kardiologiem kardiomiopatia restrykcyjna:
- potwierdzenie rozpoznania i ocena podłoża, na którym powstała kardiomiopatia. Leczenie lub usunięcie przyczyny może spowolnić przebieg choroby,
- ocena zaawansowania i leczenie niewydolności serca,
- ocena występowania i leczenie arytmii,
- ocena ryzyka zakrzepowo-zatorowego i ewentualne włączenia leczenia przeciwkrzepliwego.
- rozpoznanie i leczenie innych chorób współistniejących,

Arytmogenna kardiomiopatia prawej komory serca to genetycznie uwarunkowana choroba dotycząca głównie prawej komory serca prowadząca do jej poszerzania się i niewydolności oraz groźnych komorowych zaburzeń rytmu serca i przedwczesnego zgonu.

Zadania jakie stawia przed kardiologiem arytmogenna kardiomiopatia prawej komory:
- potwierdzenie rozpoznania co w początkowych stadiach jest bardzo trudne,
- ocena występowania i leczenie arytmii oraz ocena ryzyka nagłej śmierci sercowej jakie stwarza kardiomiopatia i ewentualna kwalifikacja do wszczepienia kardiowertera-defibrylatora,
- ocena zaawansowania i leczenie niewydolności serca,
- rozpoznanie i leczenie innych chorób współistniejących,
- przebadanie krewnych I stopnia i prowadzenie ich dalszej obserwacji, ze względu na ryzyko wystąpienia kardiomiopatii.

Kardiomiopatia – inne podtypy
Stale przybywa jednostek chorobowych określanych jako kardiomiopatia. Stosunkowo nowymi, i „modnymi” choć bardzo rzadkimi są: niescalenie mięśnia lewej komory serca, i kardiomiopatia Tako-Tsubo (kardiomiopatia stresowa).
Piotr Bręborowicz
źródło: kardioserwis.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post