Manometria przełyku pomiar ciśnienia górnego i dolnego zwier

Choroby układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, wątroby, trzustka, dróg żółciowych, odbytu)
admin. med.

Manometria przełyku pomiar ciśnienia górnego i dolnego zwier

Post autor: admin. med. »

Podstawowe informacje
Manometria przełyku jest to wysokospecjalistyczne badanie diagnostyczne stosowane w gastroenterologii, polegająca na wprowadzeniu przez nos do żołądka wielokanałowego cewnika, który umożliwia pomiar ciśnienia (napięcia) na wysokości górnego i dolnego zwieracza przełyku oraz w obrębie mięśniówki przełyku. Dzięki badaniu manometrii przełyku możliwa jest ocena wielu parametrów decydujących o jego czynności i tym samym mogących wpływać na występowanie opisywanych przez chorego dolegliwości, i są to: podstawowe ciśnienie spoczynkowe dolnego zwieracza przełyku, relaksacja po akcie połykania, jego długość całkowita i długość odcinka brzusznego, a także czynność trzonu przełyku oraz parametry górnego zwieracza przełyku mogące mieć wpływ na powstawanie zaburzeń połykania.

Manometria ocenia czynność trzonu przełyku. Badanie jest wykorzystywane w rozpoznawaniu zaburzeń połykania i zaburzeń motoryki. Po wykluczeniu przyczyn anatomicznych za dysfagię mogą być odpowiedzialne zaburzenia perystaltyki przełyku, co można stwierdzić dopiero na podstawie badań manometrycznych przełyku. Duży problem diagnostyczny stanowią bóle w klatce piersiowej, które występują w refluksie żołądkowo-przełykowym, zaburzeniach motoryki przełyku, przepuklinie rozworu przełykowego przepony, i noszą nazwę „bólów niekardiologicznych”, a odpowiedzialny jest za nie najczęściej skurcz przełyku.

Manometrię powinno wykonywać się u pacjentów z utrzymującymi się dolegliwościami o podłożu przełykowym, u których endoskopia lub badanie radiologiczne przełyku nie pozwoliły postawić jednoznacznego rozpoznania. Badanie wykonuje się wprowadzając cewnik przez nos do przełyku, a następnie dokonuje się prób czynnościowych i pomiaru ciśnień w zakresie zwieraczy i trzonu przełyku. Badanie jest bezbolesne, dyskomfort może sprawiać założenie cewnika do przełyku, ponieważ u niektórych osób dochodzi do pobudzenia odruchu wymiotnego, kaszlu i łzawienia.

WSAKZANIA do manometrii gardła (badania wykonywane w przypadkach dysfagii i zaburzeń motoryki przełyku przy prawidłowym wyniku wideoradiografii i endoskopii):

ocena prawidłowości funkcjonowania zwieracza gardłowego,
pomiary ciśnień w gardle i górnym zwieraczu przełyku,
wykrycie nieprawidłowości niemożliwych do oceny w badaniu radiologicznym,
ocena zaburzeń czynności przełyku o podłożu spowodowanym dysfunkcją gardła lub jego górnego zwieracza.
WSKAZANIA do manometrii przełyku:

diagnostyka zaburzeń połykania:
pierwotne zaburzenia motoryki trzonu,
achalazja,
choroby spastyczne przełyku (DES, wzmożone LESP, przełyk „dziadka do orzechów”, N|MT), bóle przełyku podczas połykania,
wtórne zaburzenia motoryki trzonu,
diagnostyka choroby refluksowej przełyku:
uzupełnienie rozpoznania w diagnostyce kompleksowej,
nietypowe objawy choroby refluksowej przełyku,
niepowodzenie leczenia choroby refluksowej przełyku,
ocena nieprawidłowości perystaltyki przed planowaną fundoplikacją i zabiegami na przełyku,
w celu ustalenia położenia sondy ph-H-metrycznej.
diagnostyka bólów zamostkowych (NCCP – Non Cardiac Chest Pain),
w chorobach ogólnoustrojowych, obejmujących przewód pokarmowy (choroby tkanki łącznej, choroby metaboliczne – cukrzyca, niedoczynność tarczycy),
wykluczenie etiologii przełykowej zaburzeń połykania i łaknienia w anoreksji.

PRZECIWWSKAZANIA do badania obejmują:

brak współpracy z pacjentem,
podejrzenie zmiany nowotworowej,
niedrożność jamy nosowej lub przełyku,
aktywne krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego,
niestabilna choroba wieńcowa

Przygotowanie do badania
Pacjent powinien nie jeść i nie pić na 3 godziny przed badaniem

Czas badania
Badanie trwa ok. 30 minut, wynik dostępny jest po ok. 7 dniach
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post