Żylaki.Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu.Rehabilitacja

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Żylaki.Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu.Rehabilitacja

Post autor: admin. med. »

Żylaki.Wskazania i przeciwwskazania do zabiegu.Rehabilitacja po zabiegu
Leczenie chirurgiczne to czasem najlepsze, a czasem wręcz jedyne rozwiązanie problemów żylnych. Zmierza ono do zlikwidowania nadciśnienia żylnego - podstawowego czynnika w rozwoju choroby żylakowej.
Czy istnieją przeciwwskazania do leczenia operacyjnego?
Najważniejszym przeciwwskazaniem jest czynny proces zakrzepowy żył głębokich oraz ich niedrożność. Dopiero po wykorzystaniu odpowiedniej terapii można w takich przypadkach zastosować leczenie chirurgiczne. Dodatkowymi przeciwwskazaniami do zabiegów są: ciąża, ostre choroby infekcyjne, znaczne niedokrwienie tętnicze kończyn dolnych, nasilony obrzęk limfatyczny, skaza krwotoczna.

Względnym natomiast przeciwwskazaniem w leczeniu żylaków kończyn dolnych jest przyjmowanie leków hormonalnych. Kurację taką, po konsultacji z lekarzem, należy wówczas przerwać na 4-6 tygodni przed rozpoczęciem leczenia.

Tak więc większość przeciwwskazań ma charakter czasowy.

Należy podkreślić także, że wiek nie stanowi istotnej przeszkody do skierowania pacjenta na zabieg chirurgiczny.
Jakie są wskazania do leczenia chirurgicznego?
Najskuteczniejszą metodą leczenia zaawansowanej choroby żylakowej jest zabieg operacyjny.

Kiedy zmienione żylakowo żyły nie są w stanie pełnić swojej funkcji prawidłowo z powodu niewydolności zastawek w obrębie ujść głównych żył powierzchniowych: odpiszczelowej lub odstrzałkowej - jedynie zabieg operacyjny może zapobiec przeciekowi krwi z układu głębokiego do powierzchniowego. Znaczna niewydolność żyły uniemożliwia zastosowanie innych, mniej inwazyjnych metod leczenia żylaków.
Jak przebiega operacja?
Chirurdzy stosują różne techniki operacyjne. Postęp w tej dziedzinie zmierza do eliminacji nawrotów, poprawy efektu kosmetycznego, zminimalizowania urazowości zabiegu oraz skrócenia czasu rekonwalescencji. Zabieg ten coraz częściej udaje się przeprowadzić w warunkach kliniki jednego dnia. Operację przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym lub podpajęczynówkowym. Równie dobrze można wykonywać ją jedynie w znieczuleniu miejscowym. Mimo że metoda ta jest bardziej ekonomiczna, bezpieczna i niebolesna, niestety nie jest jeszcze zbyt popularna, choć w wielu przypadkach mogłaby oszczędzić niepotrzebnego stresu.

Znieczulenie miejscowe polega na zablokowaniu nerwu udowego. Po wykonaniu dodatkowo kilku nakłuć znieczulających możliwe staje się wykonanie zabiegu. Trwa on około godziny. Po dwóch godzinach pacjent może pójść do domu. Zazwyczaj podczas zabiegu ambulatoryjnego chirurg ogranicza się do operacji jednej nogi. Zmniejsza to ból operacyjny i skraca czas trwania zabiegu.
Choremu wykonuje się na ogół dwa cięcia: jedno w pachwinie (w przypadku niewydolności żyły odpiszczelowej) lub pod kolanem (w przypadku niewydolności żyły odstrzałkowej), drugie - nad kostką lub w połowie łydki. Po wykonaniu nacięcia niewydolna żyła jest usuwana, a połączone z nią mniejsze obwodnice podwiązywane. Najmniejsze nacięcia długości kilku milimetrów pozostają bez szwów, co daje świetny efekt kosmetyczny. Na większe rany nakładane są pojedyncze cienkie szwy lub wręcz plastry adhezyjne. Zdejmowane są one po około 10 dniach po zabiegu. Po operacji w miejscach usunięcia żył pojawiają się krwiaki, które mogą się utrzymać przez 2 miesiące.
Jakie są reakcje po zabiegu?
Po zabiegu sporadycznie zdarza się zakażenie rany (głównie w przypadku wykonywania zabiegu pacjentom z otwartymi owrzodzeniami), przez pewien czas utrzymają się krwiaki, może pojawić się obrzęk (uszkodzenie układu limfatycznego). Możliwe jest także wystąpienie zakrzepowego zapalenia żył. Uszkodzenia nerwu piszczelowego i jego odgałęzień można uniknąć, stosując technikę ograniczonego strippingu (rodzaj zabiegu operacyjnego).

Zdarza się, że nawet po podwiązaniu wszystkich obocznic u pacjenta nastąpi neowaskularyzacja, czyli zjawisko tworzenia się nowych naczyń, które mogą przerodzić się w żylaki. Nie stwarzają one jednak zagrożenia chorobami zakrzepowymi i mogą zostać zlikwidowane w bardzo prosty sposób przez nastrzyknięcie, czyli zastosowanie skleroterapii kompresyjnej.
Co robić później?
Jeżeli bezpośrednio po zabiegu będzie utrzymywał się ból, należy wziąć tabletki przeciwbólowe. Warto także przez co najmniej 2 tygodnie odpoczywać, nie forsować się, unikać długiego siedzenia czy stania. Zaleca się także szczególnie staranną profilaktykę: podczas snu podkładanie pod nogi wałka tak, aby znajdowały się one powyżej poziomu serca, oraz noszenie przeciwżylakowych pończoch lub podkolanówek o zmiennym ucisku.

Polecane jest też przyjmowanie flebotropowych środków wspomagających leczenie, a także tabletek zawierających rutynę. Trzeba zaznaczyć, że właśnie w takich przypadkach leki spełniają najlepiej swoją funkcję. Żylaków nie wyleczą ani tabletki, ani maści - mogą jedynie pomóc w procesie leczenia i przyspieszyć gojenie.

Należy jeszcze przypomnieć, że koniecznie po 3 miesiącach trzeba przyjść na wizytę kontrolną i rozpocząć korektę ewentualnie pozostałych drobnych żylaków czy pajączków za pomocą skleroterapii.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post