Skolioza

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Skolioza

Post autor: admin. med. »

Dla kręgosłupa naturalne jest wygięcie w pewnym stopniu do przodu i do tyłu. Nadaje mu to kształt litery „S”, gdy patrzy się na niego z boku. Jednak czasem kręgosłup skręca się i wykrzywia w nieprawidłowym kierunku – na boki. Gdy kręgosłup skręca się i pojawia się jego skrzywienie w kształcie litery „S" do boku, stan ten jest zwany skoliozą.
Co powoduje skoliozę
Skoliozę dzieli się na kilka kategorii w zależności od wieku jej rozpoznania:

skoliozę niemowlęcą rozpoznaje się przed ukończeniem przez dziecko trzeciego roku życia
skoliozę dziecięcą rozpoznaje się pomiędzy trzecim rokiem życia a okresem dojrzewania
skoliozę młodzieńczą rozpoznaje się w okresie dojrzewania, na ogół w wieku od 10 do 15 lat
skoliozę dorosłych rozpoznaje się u osób dorosłych, po tym, jak kręgosłup przestanie już rosnąć


Skoliozę stwierdza się najczęściej u młodzieży i dorosłych. U dorosłych skolioza często rozwija się w wyniku zwyrodnienia kości.

Skolioza Idiopatyczna u młodzieży
Słowo „idiopatyczna" oznacza, że przyczyna tej formy skoliozy jest nieznana. Młodzieńcza skolioza idiopatyczna może rozwinąć się u dziecka, które jest zdrowe i nie ma żadnych problemów związanych z nerwami, mięśniami lub z innymi elementami kręgosłupa. Jest to najczęstsza forma zniekształcenia kręgosłupa, z jaką mają do czynienia lekarze, występująca u około trzech procent populacji ogólnej.

Młodzieńcza skolioza idiopatyczna występuje u dzieci w wieku od 10 do 18 lat, częściej u dziewcząt niż chłopców. W rzeczywistości dziewczęta są leczone 10 razy częściej niż chłopcy. Istnieje wiele teorii wyjaśniających, dlaczego rozwija się ten rodzaj skoliozy, jednak podstawowe przyczyny tego stanu nie zostały jeszcze odkryte. Poniżej wymieniono kilka z hipotetycznych czynników przyczynowych.

Czynniki genetyczne – wydaje się, że skolioza wykazuje tendencję do występowania w pewnych rodzinach, w związku z czym może być dziedziczna. Są obecnie prowadzone ważne badania w dziedzinie genetyki.
Proces wzrastania – krzywizny szybko się zwiększają w okresach przyspieszonego wzrastania, co może oznaczać, że istnieje związek pomiędzy skoliozą a hormonami.
Zmiany strukturalne i biomechaniczne – niektóre badania wykazały, że dochodzi do wzrostu aktywności mięśniowej wokół krzywizn kręgosłupa. U młodzieży ze skoliozą idiopatyczną obserwowano również różnice długości nóg. Jednak brak jest wyraźnych danych naukowych świadczących o tym, że ten rodzaj zmian powoduje skoliozę. Może to być po prostu skutek wtórny.
Zmiany w obrębie ośrodkowego układu nerwowego – ponieważ niektóre formy skoliozy wiążą się z zaburzeniami ze strony ośrodkowego układu nerwowego, zagadnieniu temu poświęcono wiele badań. Jednak dotychczas nie udowodniono, że tego typu zaburzenia mogą stanowić podłoże skoliozy idiopatycznej.
Mechanizmy utrzymywania równowagi i prawidłowej postawy – skolioza idiopatyczna może być związana z czynnikami decydującymi o ułożeniu ciała. Jeśli dziecko ma problemy z postawą, równowagą i symetrią ciała, może to wpływać na ustawienie kręgosłupa. W przypadku gdy zaburzenia mają charakter przewlekły, mogą zakłócić proces rozwoju kręgosłupa i mięśni.


W przypadku rozpoznania skoliozy u dzieci istnieje obawa o to, że krzywizny będą się zwiększać. Nie można niczego definitywnie przewidzieć, ale kilka faktów zostało potwierdzonych.

Skrzywienia w kręgosłupie piersiowym częściej powiększają się niż skrzywienia lędźwiowe.
Prawdopodobieństwo progresji wiąże się z wielkością krzywizny – większe skrzywienia częściej ulegają pogłębieniu.
Jeśli skrzywienia zaczną się w młodszym wieku lub przed pojawieniem się u dziewczynki pierwszej miesiączki, częściej ulegają pogłębieniu.
Im większy wskaźnik Rissera u dziecka w chwili rozpoznania skoliozy, tym mniejsza szansa jej progresji (wskaźnik Rissera jest miarą dojrzałości szkieletu; jest ustalany wg skali od 0 do 5, przy czym 5 oznacza pełną dojrzałość kośćca).


Skolioza dorosłych
Skolioza, która występuje (lub zostaje odkryta) po okresie dojrzewania, jest nazywana skoliozą dorosłych. Może być wynikiem nieleczonej lub nierozpoznanej skoliozy dziecięcej lub może się rozwinąć w okresie dorosłości. Przyczyny skoliozy dorosłych są na ogół inne niż w przypadku typów dziecięcych.

Wiele przypadków skoliozy dorosłych ma charakter idiopatyczny, tzn. ich przyczyna nie jest znana. Czasem skolioza dorosłych jest wynikiem zmian w kręgosłupie związanych z wiekiem i zwyrodnieniem kości. Przyczyny skoliozy dorosłych można dokładniej podzielić na kilka typów:

Skrzywienie idiopatyczne – zazwyczaj nie ma wyraźnej przyczyny skrzywienia kręgosłupa.
Skrzywienie wrodzone – można się urodzić ze skrzywieniem kręgosłupa, które mogło być nierozpoznane lub mogło nie być na tyle duże, aby wymagać leczenia w dzieciństwie. Chociaż skolioza ta występuje rzadko, może się pogarszać w późniejszych latach życia z powodu procesów zwyrodnieniowych toczących się w okolicy zmian w kręgosłupie.
Skrzywienie porażeniowe – często jest powodowane przez porażenie mięśniowe związane z urazem rdzenia kręgowego. Porażeniowe oznacza, że „mięśnie nie pracują". Gdy mięśnie wokół kręgosłupa są porażone, kręgosłup może utracić równowagę, co może doprowadzić do jego nieprawidłowego skrzywienia.
Zniekształcenie miopatyczne – podobnie jak w przypadku skrzywienia porażeniowego, „miopatyczny" oznacza również, że mięśnie nie pracują. W takim przypadku mięśnie nie pracują ze względu na chorobę mięśni lub chorobę nerwowo-mięśniową, taką jak dystrofia mięśniowa, porażenie mózgowe lub polio.
Skolioza wtórna – rozwija się w dzieciństwie z powodu innych patologii kręgosłupa, które wpływają na kręgi, takich jak zmiany zwyrodnieniowe, osteoporoza lub osteomalacja (zmiękczenie kości). Skolioza może się również pojawić po operacjach kręgosłupa z powodu innych stanów, jeśli operacja spowoduje zaburzenie równowagi w obrębie kręgosłupa.


Skolioza zwyrodnieniowa
Skolioza zwyrodnieniowa u dorosłych występuje w związku z połączeniem oddziaływania wieku i pogarszania się stanu kręgosłupa. Zazwyczaj rozpoczyna się po ukończeniu 40 lat. U starszych pacjentów, zwłaszcza kobiet, często wiąże się również z osteoporozą. Osteoporoza osłabia kość, zwiększając prawdopodobieństwo rozwoju w niej zmian zwyrodnieniowych. Połączenie tych zmian powoduje utratę przez kręgosłup zdolności do utrzymania prawidłowego kształtu. Kręgosłup zaczyna „opadać" i w miarę postępów tego stanu może się stopniowo rozwinąć skrzywienie skoliotyczne.

Objawy skoliozy
Skolioza jest często niebolesna. Osoby ze skoliozą często zgłaszają się do specjalisty od kręgosłupa, ponieważ martwią się wyglądem swoich pleców. Jeśli masz skoliozę, możesz zauważyć u siebie niektóre z poniższych zmian.

Jeden bark lub biodro może być wyżej od drugiego.
Jedna łopatka może być położona wyżej i może wystawać z pleców bardziej niż druga.
Te zniekształcenia są lepiej widoczne przy wykonywaniu skłonu w dół.
Może występować „garb żebrowy”, który jest garbem na plecach wystającym przy pochylaniu się do przodu. Występuje on z tego powodu, że żebra po jednej stronie są ustawione pod ostrzejszym kątem niż po drugiej.
Jedna kończyna górna zwisa niżej niż druga, ze względu na skręcenie tułowia.
Talia może się wydawać niesymetryczna.


W miarę postępu skoliozy może się pojawiać ból kręgosłupa. Zniekształcenie może powodować ucisk na nerwy, a nawet być może na rdzeń kręgowy. Może to prowadzić do osłabienia, drętwienia i bólu w obrębie kończyn dolnych. W ciężkich przypadkach ucisk na rdzeń kręgowy może spowodować utratę koordynacji mięśni nóg, utrudniając chodzenie. W przypadku zniekształcenia klatki piersiowej związanego ze skoliozą może rozwinąć się patologia płuc i serca. Może to spowodować problemy z oddychaniem, zmęczenie, a nawet niewydolność serca. Na szczęście te ciężkie objawy występują rzadko.

Skolioza zwyrodnieniowa u dorosłych zazwyczaj rozpoczyna się bólem krzyża. Chociaż może również istnieć zniekształcenie, które powoduje nieprawidłowy wygląd pleców, na ogół ból jest tym, co skłania pacjenta do pójścia do lekarza. Ból prawdopodobnie nie jest wywoływany przez samo skrzywienie, tylko przez zmiany zwyrodnieniowe w obrębie kręgosłupa.


Połączenie zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa i zniekształceń w przebiegu skoliozy może spowodować ucisk na nerwy i być może nawet na rdzeń kręgowy. Może to prowadzić do osłabienia, drętwienia, mrowienia i bólu kończyn dolnych. W ciężkich przypadkach ucisk na rdzeń kręgowy może spowodować utratę koordynacji mięśni nóg, utrudniając chodzenie. Zmiany zwyrodnieniowe w połączeniu ze skoliozą mogą doprowadzić do stanu zwanego stenozą, czyli zwężeniem, kanału kręgowego.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post