Zapobieganie wymiotom po chemioterapii

Choroby krwi i układu krwiotwórczego.
admin. med.

Zapobieganie wymiotom po chemioterapii

Post autor: admin. med. »

Lek MSD EMEND (aprepitant), stosowany w zapobieganiu nudnościom i wymiotom u pacjentów otrzymujących chemioterapię, został umieszczony w wykazie leków refundowanych. Lek został objęty całkowitą refundacją w ramach odpłatności ryczałtowej dla pacjenta w zapobieganiu wczesnym i opóźnionym wymiotom, związanym z przeciwnowotworową chemioterapią u osób dorosłych z zastosowaniem cisplatyny w dawce >70mg/m2.

Nudności i wymioty to bardzo częste objawy niepożądane, które oddziałują niekorzystnie nie tylko na zdrowie, ale również na psychikę pacjentów onkologicznych, utrudniając, a czasem wręcz uniemożliwiając kontynuację zaleconej chemioterapii a tym samym rzutując na skuteczność leczenia. Występują u około 70–80% pacjentów otrzymujących chemioterapię bez profilaktyki przeciwwymiotnej.

Aprepitant - czynny składnik leku Emend - jest wybiórczym antagonistą substancji P o wysokim powinowactwie, działającym na ludzkie receptory neurokininowe 1 (NK1). W badaniach klinicznych wykazał on wysoką skuteczność w zapobieganiu nudnościom i wymiotom po chemioterapii zarówno o charakterze wczesnym (w pierwszej dobie po podaniu chemioterapii) jak również opóźnionym (po upływie 24 godz od podania chemioterapii).

Nudności i wymioty po chemioterapii

Nudności i wymioty są częstymi działaniami niepożądanymi towarzyszącymi chemioterapii. Rzadziej pojawiają się u chorych poddanych radioterapii. Pod względem czasu występowania, dolegliwości te dzieli się na ostre (występujące w ciągu pierwszych 24 godzin po zastosowaniu chemioterapii lub radioterapii), późne (po upływie 24 godzin) lub przepowiadające (przed podaniem kolejnego cyklu chemioterapii lub radioterapii). Nudności i wymioty typu późnego mogą mieć charakter dolegliwości opóźnionych (występują bez wcześniejszej postaci typu ostrego), przetrwałych (utrzymują się przez kilkanaście dni) lub opornych (nie poddają się leczeniu mimo odpowiedniego postępowania). [1]

Nudności lub wymioty mogą pojawić się podczas podawania leku przeciwnowotworowego lub od kilku minut do kilku dni po jego podaniu. Zależy to od rodzaju zastosowanego leku, jego dawki i sposobu podawania. Znane już wcześniej leki przeciwwymiotne, na przykład z grupy tzw. antagonistów receptora serotoninowego 5-HT3 nie zawsze skutecznie je eliminują. Szacuje się, że w zależności od zastosowanej chemioterapii, na nudności i wymioty w ciągu 5 dni od podania leków onkologicznych narażonych jest od 48 do 58 procent pacjentów stosujących dostępne dotychczas leki przeciwwymiotne. EMEND stosowany w połączeniu z tymi lekami pozwala znacząco zmniejszyć częstość występowanie nudności i wymiotów.

EMEND w badaniach klinicznych

W dwóch międzynarodowych badaniach klinicznych porównywano terapię skojarzoną preparatem EMEND i innymi lekami przeciwwymiotnymi (antagonistą receptora serotoninowego 5-HT3 oraz kortykosteroidem) z terapią standardową z udziałem tych samych leków bez preparatu EMEND. Z badań tych wynika, że aprepitant znacząco zapobiega nudnościom i wymiotom zarówno występującym bezpośrednio po chemioterapii (ostrym) jak i pojawiającym sie do pięciu dni później (opóźnionym). Podstawą do oceny skuteczności był brak wymiotów i konieczności podawania tzw. leków ratunkowych. Skuteczność terapii z udziałem preparatu EMEND w przypadku obu badań była wyższa o blisko 20 procent w porównaniu do grupy kontrolnej bez Emendu.

EMEND należy przyjmować przez 3 dni. Zalecanym schematem leczenia przeciwwymiotnego jest podawanie w pierwszej dobie preparatu EMEND w dawce 125 mg raz na dobę, doustnie, w skojarzeniu z kortykosteroidem i antagonistą receptora 5-HT3 oraz 80 mg raz na dobę w 2. i 3. dobie w skojarzeniu z kortykosteroidem. Lek może być podawany zarówno w trakcie, jak i między posiłkami.(informacja prasowa/ MSD)


[1] Kiełbiński M., Kawecki A., Krzakowski M. Nudności i wymioty związane z chemioterapią i radioterapią. W Krzakowski M. (red.) Zalecenia postępowania diagnostyczno-terapeutycznego w nowotworach złośliwych, (str. 451). Warszawa: Via Medica. 2009
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post