Czy lekarz rodzinny może skierować pacjenta do Zakładu Terap

Rozpoznawanie, profilaktyka i leczenie chorób wewnętrznych, choroby wieku starszego, choroby zakaźne, układu oddechowego, diabetologia, alergie.
admin. med.

Czy lekarz rodzinny może skierować pacjenta do Zakładu Terap

Post autor: admin. med. »

Czy lekarz rodzinny może skierować pacjenta do Zakładu Terapii Rodzin
prof. dr n. med. Bogdan de Barbaro
Katedra Psychiatrii, Zakład Terapii Rodzin, UJ CM Kraków
1. Kogo należy kierować do Zakładu Terapii Rodzin? Czy może zrobić to lekarz rodzinny czy skierowanie powinno być wynikiem konsultacji psychologicznej?

Z leczenia w Zakładzie Terapii Rodzin (ZTR) mogą skorzystać rodziny, które mają problem, taki jak np. kryzys małżeński, ostry konflikt między rodzicami a dzieckiem, narastająca bezradność rodziny wobec osoby chorej na chorobę przewlekłą. Do ZTR można się zgłaszać bez skierowania, ale decyzję o podjęciu bądź niepodjęciu terapii poprzedza wstępna konsultacja, przeprowadzana przez psychiatrę – pracownika ZTR. Ta konsultacja będzie także podstawą decyzji, czy terapia może być refundowana przez NFZ, czy też będzie ona płatna (jeśli u żadnego z członków rodziny nie stwierdzi się zaburzeń, które by uzasadniały refundację z NFZ). Terapią nieodpłatną objęte są także rodziny, w których choć jedna z osób leczyła się psychiatrycznie w przeszłości lub leczy się aktualnie.
2. Jak należy skierować pacjenta do ZTR – czy ma to być skierowanie do poradni psychologicznej czy psychiatrycznej? Jaki jest czas oczekiwania na wizytę?

W świetle powyższego lekarz rodzinny lub psychiatra może zalecić terapię w ZTR, ale nie będzie to stanowiło ostatecznej kwalifikacji do terapii. Czas oczekiwania na wizytę wynosi ok. 6–8 miesięcy.
3. Skoro perspektywa cyrkularna jest korzystna (przykład: płacz dziecka zapobiega rozwodowi rodziców), to czy trzeba ją przerywać i jak to zrobić? Na którym etapie zareagować na problemy, czy można być obojętnym wobec kogoś „kto odczuwa zmęczenie”?

Perspektywa cyrkularna pozwala dostrzec wzajemne powiązania zachowań osób w rodzinie. Jeśli częścią tzw. pętli rodzinnej jest objaw, to nawet gdy ów objaw niesie ze sobą pewne korzyści (np. ataki astmy u dziecka wyciszają konflikty między rodzicami), sprzężenie to jest niekorzystne dla rodziny (bo wzmacnia obecność objawu). Wówczas powstaje pytanie: co musiałoby się stać, żeby korzyści płynące z obecności objawu (w tym przypadku: wyciszanie konfliktu między rodzicami) uzyskać innym sposobem niż ową somatyzacją. Szukanie odpowiedzi na to pytanie jest punktem wyjścia do terapii. „Zmęczenie” może być naturalnym skutkiem wysiłku lub problemów somatycznych, ale może też być wynikiem tłumionych emocji. Często jest tak, że tłumiony gniew czy agresja (niekoniecznie uświadamiana) powoduje właśnie zmęczenie. Celem rozmów terapeutycznych może być dotarcie do ukrytych znaczeń i głębokich „psychologicznych” przyczyn zmęczenia.
źródło:mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post