Toksoplazmoza w ciąży

Profilaktyką, choroby żeńskiego układu płciowego, zaburzenia miesiączkowania, antykoncepcja hormonalna, mechaniczna, naturalna, ciąża, niepłodność, nowotwory narządów rodnych, porady intymne
admin. med.

Toksoplazmoza w ciąży

Post autor: admin. med. »

Pierwotne zakażenie Toxoplasma gondii u kobiety ciężarnej stanowi realne i poważne zagrożenie dla jej potomstwa. Podczas rozsiewu pasożytów w organizmie matki może dochodzić do zakażenia różnych narządów, w tym również łożyska, a następnie zakażenia płodu. Zakażenie dziecka następuje nawet w około 45-50% przypadków pierwotnego zakażenia u kobiety ciężarnej. Bez leczenia zakażonej ciężarnej w pierwszym trymestrze ciąży, ryzyko przekazania infekcji płodowi wynosi około 15%, w drugim trymestrze – około 45%, zaś w trzecim szacowane jest na 68%. Uważa się, że jeśli zakażenie następuje do 16 tygodnia ciąży, to nie stanowi ono większego zagrożenia dla płodu. Jednocześnie największe zagrożenie utraty ciąży lub urodzenia uszkodzonego dziecka ma miejsce jeśli do zakażenia dochodzi przed 20 tygodniem ciąży. Zakażenia następujące w końcu drugiego lub w trzecim trymestrze niosą już mniejsze ryzyko.


Konsekwencje wrodzonego zakażenia Toxoplasma gondii dla dziecka mogą być rożne. Klasyczna postać wrodzonej toksoplazmozy obejmuje zmiany w siatkówce oka i zmiany w mózgu, co w perspektywie może prowadzić do uszkodzenia narządu wzroku (siatkówki) oraz ciężkich zaburzeń psychoneurologicznych (zapalenia mózgu i opon, małogłowie, wodogłowie, mózgowe porażenie dziecięce, opóźniony rozwój psychoruchowy, padaczka, itp.). Możliwe są również późne powikłania w postaci chorób psychicznych. Tak ciężkie powikłania wrodzonej toksoplazmozy występują najczęściej jeśli do zakażenia dochodzi w I połowie ciąży. Zakażenia do których dochodzi w II połowie ciąży prowadzą najczęściej do mniej nasilonych zmian i obejmują zapalenie błony naczyniowej i siatkówki (chorioretinitis) oraz zmiany OUN (zwapnienia i zmiany zapalne). Zakażenia, do których dochodzi w III trymestrze zazwyczaj przebiegają bezobjawowo po urodzeniu, ujawniając się dopiero w okresie dojrzewania lub u młodych osób dorosłych. Są one najczęstsze i obejmują około 80% wszystkich przypadków rozpoznanej toksoplazmozy wrodzonej. Zapalenia siatkówki i błony naczyniowej występują typowo w II i III dekadzie życia i mają tendencję do nawrotów. Dlatego też profilaktyka toksoplazmozy oraz jej wczesne wykrywanie u kobiet ciężarnych nabiera szczególnego znaczenia. Wszystkie przypadki świeżego (pierwotnego) zakażenia Toxoplasma gondii u ciężarnych powinny być leczone, a dzieci z rozpoznaną wrodzoną postacią toksoplazmozy objęte specjalistyczną diagnostyką i leczeniem.


Powszechnie uważa się, ze zakażenie toksoplazmozą mające miejsce przed zajściem w ciążę nie stanowi zagrożenia dla potomstwa kobiety ciężarnej. Tak wiec wykrycie przeciwciał przeciw Toxoplasma gondii w klasie IgG u kobiety ciężarnej, przy ujemnym wyniku badania w klasach IgA, IgM i IgE, a w szczególności stwierdzenie wysokoawidnych przeciwciał IgG stanowi o braku ryzyka transmisji toksoplazmozy z matki na płód. Dokładnego różnicowania i specjalistycznych badań wymagają jednak nierzadkie przypadki, w których wykrywane sa przeciwciała klas IgM i/lub IgA powszechnie (choć obecnie nie zawsze poprawnie) uważane za wykładniki aktywnego zakażenia.


Zalecana diagnostyka serologiczna toksoplazmozy u kobiet ciężarnych, bądź planujących zajście w ciążę, powinna obejmować w pierwszym etapie wykonanie testu serologicznego wykrywającego przeciwciała w klasie IgG. Kobiety, u których uzyskuje się wynik negatywny (brak przeciwciał przeciwtoksoplazmowych) traktowane są jako grupa szczególnie zagrożona zarażeniem w przebiegu ciąży, a więc ryzykiem przekazania zakażenia na płód i wystąpienia toksoplazmozy wrodzonej u potomstwa. Powinny one zapobiegać zakażeniu oraz podlegać okresowym (co 8-12 tygodni) badaniom serologicznym (w tym wypadku świeżowykryte przeciwciała w klasach IgM, IgA lub IgE mogą być uważane są „wczesne” markery pierwotnego zakażenia).


Diagnostyka serologiczna toksoplazmozy u kobiet ciężarnych powinna udzielić odpowiedzi na następujące pytania:
czy istnieje odporność na zakażenie (co oznacza równocześnie istnienie latentengo zakażenia nabytego przed okresem ciąży)?

czy mamy do czynienia z ostrym lub świeżym zakażeniem (duże zagrożenie dla płodu)?
czy doszło do serokonwersji w przypadku kobiet uprzednio seronegatywnych (duże zagrożenia dla płodu)?
jak długo trwa pierwotne zakażenie?
Ryzyko wystąpienia wrodzonej postaci toksoplazmozy u dziecka urodzonego przez seronegatywną (podatną na zakażenie) kobietę szacowane jest w Polsce na 1 na około 500 takich porodów.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post