Jak postepować w częstych zakażenia układu moczowego

Choroby układu moczowo-płciowego, zaburzenia i potrzeby seksualne.
admin. med.

Jak postepować w częstych zakażenia układu moczowego

Post autor: admin. med. »

Bardzo częste nawracające zakażenia układu moczowego - postępowanie i zapobieganie
Pytanie nadesłane do redakcji
Piszę, bo mam ogromny problem, lekarze, którzy mnie leczyli rozkładają już ręce, a ja choruję nadal na bardzo częste zapalenie pęcherza i cewki moczowej. Biorę jeden antybiotyk kończę i zaczynam następny - Cipronex, Amoksiklav 875+125 mg, Cefaleksyna TZF 500, Nolicyn 400 oraz szczepionka Uro vaxom i Biseptol 960. Leki te przyjmuję na przemian w ciągu roku. Wynik urografii był bardzo dobry, nie widać cofania się moczu. Parę razy byłam w szpitalu. Pierwszy raz jak miałam pół roku. Teraz mam 22 lata i już nie wiem, jak to jest nie przyjmować antybiotyku. W ciągu roku choruję 14 razy. W posiewach miałam najgorsze bakterie i prawie na wszystko odporne, ostatnio w posiewie była E. coli. W szpitalu podawano mi Biodacynę i Cipronex w kroplówkach. Dwa razy miałam zastój. Kiedyś przy tych infekcjach miałam gorączkę, teraz już jest tylko ból, pieczenie i parcie na mocz. Dziennie wypijam 1,5 l wody, jem doraźnie Femisept uro plus antybiotyk. Ale kończę antybiotyk i znowu infekcja w ciągu tygodnia powraca. Po ostatniej wizycie przepisano mi globulki Floragyn. Tantum rose stosuję już 3 miesiące i nic. Żadne badanie nie wskazuje, na jakąś wadę układu moczowego czy rozrodczego. Bardzo proszę o pomoc, jakąś poradę, bo z roku na rok choruję coraz częściej z bardziej nasilonymi objawami. Z góry bardzo dziękuję i czekam na odpowiedź.

Odpowiedział
dr n. med. Robert Drabczyk
specjalista chorób wewnętrznych
nefrolog
Oddział Nefrologii i Stacja Dializ
Szpital Wojewódzki, Bielsko-Biała

Nawracające zakażenia układu moczowego występuje znacznie częściej u kobiet ze względu na szczególne warunki anatomiczne (krótka cewka moczowa, mała odległość pomiędzy odbytem a ujściem cewki moczowej). U niektórych kobiet występuje predyspozycja genetyczna (brak wydzielania z moczem przeciwciał i oligosacharydów o właściwościach przeciwbakteryjnych). Z tych powodów u wielu kobiet zakażenie układu moczowego (zwykle pęcherza) występuje wielokrotnie w ciągu roku, stanowiąc poważne utrudnienie codziennego życia. W zdecydowanej większości przypadków brak jest jakichkolwiek nieprawidłowości w zakresie układu moczowego, których leczenie prowadziłoby do ustąpienia nawrotów zakażenia.

W pytaniu opisano problem nawracających zakażeń układu moczowego o szczególnym nasileniu, który pojawił się już w wieku niemowlęcym. Niektóre epizody zakażenia wymagały hospitalizacji oraz stwierdzano w posiewach moczu bakterie oporne na antybiotyki.. Wykonywane badania nie ujawniły anatomicznych nieprawidłowości w obrębie układu moczowego oraz rozrodczego. Obecnie objawy zakażenia występują kilkanaście razy w roku.

Leczenie zapalenia pęcherza polega na stosowaniu przez kilka dni (zwykle 3-7) antybiotyku zaleconego przez lekarza na podstawie antybiogramu (jeżeli wykonano posiew moczu) lub takiego, który zwykle jest skuteczny w zakażeniu wywołanym przez E.coli. Typowo stosowane leki to trimetoprim (lub kotrimoksazol np. Biseptol, Bactrim), furazydyna (Furagin) czy cyprofloksacyna (np. Cipropol, Cipronex). Dolegliwości zwykle ustępują w ciągu 1-3 dni. Niektóre kobiety z rozpoznanym nawracającym zakażeniem układu moczowego mogą, po uzgodnieniu takiego postępowania z lekarzem, samodzielnie rozpocząć leczenie antybiotykiem. Gdy dotychczasowe zakażenia spowodowane były bakteriami nietypowymi (jak w przypadku opisanym w pytaniu), to każdorazowo po wystąpieniu objawów należy wykonywać posiew moczu w celu potwierdzenia bakteriomoczu oraz identyfikacji uropatogenu i jego lekowrażliwości.

Należy przestrzegać kilku ogólnych zasad, które mogą w istotny sposób zmniejszyć częstotliwość tych nawrotów:

picie odpowiednio dużej ilości płynów w ciągu doby (około 1,5 l); wypicie dodatkowej szklanki napoju przed stosunkiem płciowym
po wystąpieniu potrzeby oddania moczu, nie należy tej czynności odwlekać; zawsze należy oddać mocz po stosunku płciowym
codzienne picie soku z żurawin (około 1 l), który hamuje przyleganie bakterii do błony śluzowej dróg moczowych. Dostępne są również tabletki zawierające wyciąg z owoców żurawiny
należy codziennie myć narządy płciowe (oraz zawsze przed stosunkiem płciowym); należy podcierać się w kierunku od przodu do tyłu, co zapobiega przemieszczaniu bakterii z okolicy odbytu w okolicę ujścia cewki moczowej
w przypadku stosowania środków plemnikobójczych, zwłaszcza z krążkiem pochwowym, zmiana na inną metodę antykoncepcji w porozumieniu z lekarzem

Na zlecenie lekarza i pod jego kontrolą stosuje się następujące metody zapobiegania:

u kobiet, u których nawroty zakażenia mają wyraźny związek z aktywnością seksualną (dolegliwości dysuryczne pojawiają się zawsze lub zwykle w ciągu kilkunastu do kilkudziesięciu godzin po stosunku płciowym), przyjmowanie profilaktycznej pojedynczej dawki antybiotyku po stosunku płciowym,
profilaktyka ciągła polega na przyjmowaniu leku przeciwbakteryjnego w małej dawce (np. trimetoprim 100 mg, Furagin 50 mg, kotrimoksazol 240 mg) codziennie lub 3 razy w tygodniu przed snem. Ten sposób postępowania stosuje się u kobiet z częstym nawrotami (ponad 5 w ciągu roku), które nie wykazują związku z aktywnością seksualną
tzw. immunoprofilaktyka, czyli stosowanie preparatu (powszechnie nazywanego szczepionką), który ma zwiększyć odporność na zakażenia bakteriami wywołującymi typowo zapalenie pęcherza. Jak dotąd w badaniach klinicznych skuteczność wykazano tylko dla preparatów zawierających ekstrakt z bakterii E.coli. Preparaty takie można stosować tylko na zlecenie i pod kontrolą lekarza i korzystny efekt występuje tylko u niektórych kobiet.

źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post