Rodzaje chorób skóry w cukrzycy

Choroby skóry, włosów, paznokci, nowotwory (czerniak złośliwy, rumień guzowaty)
Chorób, przenoszone drogą płciową,HIV
Asystentka

Rodzaje chorób skóry w cukrzycy

Post autor: Asystentka »

Jednym z powikłań cukrzycy są liczne choroby skóry, na jakie są narażeni są diabetycy. Choroby skóry, które dotyczą tylko diabetyków wynikają typowo z uszkodzenia naczyń i nerwów w wyniku hiperglikemii lub zażywania leków cukrzycowych. Niektórych z nich nie musimy leczyć, gdyż są niegroźne, inne wymagają pomocy dermatologa, i mogą nawet zagrażać życiu.
W każdym przypadku podstawowym warunkiem leczenia chorób skóry w cukrzycy jest wyrównanie glikemii i uzyskanie właściwego poziomu HbA1c. W przypadku problemów dermatologicznych lepiej jest zapobiegać, czyli utrzymywać właściwy poziom cukru we krwi, niż leczyć.

Poniższa lista nie wyczerpuje wszystkich chorób skóry w cukrzycy, ale przedstawia najczęściej występujące
Lipohipertrofia oraz lipoatrofia

Lipohipertrofia to miękkie grudki tkanki tłuszczowej, powstałe w miejscu częstych zastrzyków, które z biegiem czasu mogą stwardnieć i stać się bolesne, a także ograniczyć wchłanianie insuliny. Mogą dotyczyć osoby korzystające z penów jak również z pomp insulinowych.

Lipoatrofia to z drugiej strony zanik tkanki tłuszczowej w miejscu częstych iniekcji, co powoduje wgłębienia.

Główną metodą zapobiegania i leczenia jest wykonywanie zastrzyków w różnych częściach ciała, i unikanie korzystania tylko z jednej strony brzucha lub ud. Jeśli guzek/wgłębioenie się pojawił – omijaj tę część ciała, a on po jakimś czasie zaniknie. Zostaw minimum 5 cm odległości między miejscami zastrzyku oraz zachowaj 5 cm odległość między miejscem zastrzyku oraz pępkiem. Nie nie wykonuj ponownego zastrzyku w to samo miejsce przez 2 tygodnie.

Jeśli lipohipertrofia jest bardzo zaawansowana i uniemożliwia wchłanianie insuliny, lub guzki są bardzo duże, można wykonać liposukcję. Innych metod leczenia nie ma.
Dermopatia cukrzycowa

Najczęściej występująca choroba skóry wywołana cukrzycą. Dotyka diabetyków typu 1 jak i diabetyków typu 2. Wynika z uszkodzeń naczyń krwionośnych, spowodowanych hiperglikemią, z tego tez powodu towarzyszą jej inne powikłania cukrzycowe, takie jak retinopatia lub nefropatia.

Objawy to owalne placki o rozmiarze mniejszym niż 1 cm, o brunatnym lub brązowym kolorze, które powoli ulegają złuszczeniu. Znajdują się na podudziach, udach i przedramionach.

Dermopatii się nie leczy, gdyż jest niegroźna – nie boli, nie swędzi i nie szkodzi. Niestety jednak trwa ona latami, i może się rozszerzać, zwłaszcza, jeśli kontrola cukrzycy jest niewystarczająca. Główną niedogodnością dermopatii są zmiany estetyczne.
Rogowacenie ciemne – Acanthosis Nigricans

Choroba skóry wywołana inulinoopornością i towarzyszącym jej hiperinsulinizmem (nadmierną produkcją insuliny w organizmie). Towarzyszy cukrzycy typu 2, ale również mogą dotyczyć osoby chore na cukrzycę typu 1, u których rozwinęła się insulinooporność i nadwaga.

Są to brązowe lub brązowo-szare przebarwienia z lekka wypukłością lub brodawką. Zlokalizowane są w fałdach skóry, na szyi, pod pachami, w okolicach krocza, w zagłębieniu pach czy kolan.

Jedyna metodą leczenia jest utrata wagi i poprawienie wrażliwości na insulinę.
Obumieranie tłuszczowate skóry

Jest to bardzo rzadko występujące schorzenie, które częściej dotyka dorosłe kobiety z cukrzycą typu 1, ale również osoby chorujące na cukrzycę typu 2. Często jest pierwszym objawem cukrzycy. Przyczyną jest zanikanie tkanki tłuszczowej pod skórą spowodowane uszkodzeniem naczyń krwionośnych.

Objawem obumierania tłuszczowego skóry są brunatne lub żółte plamy, podobne do tych jakie obserwowane są w dermopataii cukrzycowej, ale jest ich mniej i są większe. Naczynia krwionośne stają się bardziej widoczne, plamy mogą pękać i swędzieć.

Obumieranie tłuszczowate skóry leczy się kortykosteroidami, lekami naczyniowymi, na przykład wyciągiem z kasztanowca, oraz kwasem acetylosalicylowym. Przede wszystkim chroń miejsca z objawami przed urazami i zakażeniem.
Ziarniak obrączkowy

W cukrzycy występują dwie postacie ziarniaka – ziarniak rozsiany oraz ziarniak perforujący. Jest to łagodny problem skórny typowy dla cukrzycy typu 1, dotyka osoby młode, w wieku 15 lat lub młodsze, ale może też wystąpić u osób starszych niezależnie od typu cukrzycy.

Są to twarde, płaskie zmiany skórne (wykwity), które łączą się w typowe dla tej choroby okręgi.

Leczenie polega na terapii ciepłym azotem, maściami kortykosteroidowymi, postać rozsiana leczy się lekami oraz fotochemioterapią (PUVA).
Rumieniec cukrzycowy (rubeosis diabeticorum)

Rumieniec cukrzycowy to mini-wylewy, które częściej dotykają młode osoby chorujące na cukrzycę typu 1. Rumieniec występuje na twarzy, stopach, dłoniach. Jego przyczyną są uszkodzenia drobnych naczyń krwionośnych, spowodowane niewystarczającą kontrolą cukrzycy i hiperglikemią.

Rumień cukrzycowy jest dość uporczywy, i jedyna metodą pozbycia go jest wyrównanie cukrzycy.
Bielactwo

Bielactwo nabyte bywa powikłaniem cukrzycy typu 2. Są to białe plamy na skórze, które same w sobie nie szkodzą, ale mogą stanowić problem estetyczny dla pacjenta. Występują na grzbietach dłoni, na twarzy, klanach, stopach.

Niestety, ciężko się jest pozbyć bielactwa, kiedy już się pojawi. Białe plamy są bardzo wrażliwe na słońce, więc przede wszytki cm chroń je przed promieniami słonecznymi, stosując kremy w filtrem minimum 30. Leczenie to między innymi fototerapia w połączeniu z preparatami roślinnymi, maści kortykosterydowe. Leczenie może trwać nawet do roku. Im wcześniej zaczniesz leczenie, im większe szanse na sukces.
Infekcje grzybiczne i bakteryjne

Infekcje grzybiczne i bakteryjne mogą dotknąć wszystkich, ale w cukrzycy łatwiej jest je nabyć i trudniej się je leczy. Mogą to być czyraki, ‘jęczmień’, róża, grzybice pochwy czy paznokci. Objawy to zaczerwieniania, łuszczenie się, swędzenie, bąble i wiele innych. Infekcje wymagają właściwie dobranych leków antygrzybicznych lub antybiotyków i powinny być leczone przez dermatologa.
Stopa cukrzycowa

Zespół stopy cukrzycowej oznacza wiele schorzeń, które mogą prowadzić do poważnych powikłań, a nawet amputacji. Wiele z nich zaczyna się od chorób skóry w okolicach stóp, ranek, owrzodzeń czy infekcji.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post