Pacjentka z proksymalną ZŻG

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
Asystentka

Pacjentka z proksymalną ZŻG

Post autor: Asystentka »

42-letnia pacjentka z proksymalną ZŻG
Pytanie nadesłane do redakcji
U pacjentki (lat 42) leczonej od 18 miesięcy wystąpił pierwszy epizod samoistnej ZŻG proksymalnej (lewa kończyna dolna): w USG CDD VP podatna na ucisk z przepływem, VSF drożna z przyściennymi skrzeplinami, VCF częściowo – ok 50% rekanalizacji (poprawa w trakcie kolejnych wykonywanych co 3 miesiące USG CCC), żyła biodrowa zewnętrzna całkowicie niedrożna, nie stwierdzono choroby nowotworowej. Pacjentka jest poza tym zdrowa, stosuje rajstopy z kompresją II stopnia. Objawowo: większy obwód lewej kończyny dolnej, obrzęk podudzia (niewielki). Pytania: (1) jak długo kontynuować leczenie (czy konieczne jest leczenie do końca życia? Pacjentka jest bardzo niechętna do jego kontynuacji). (2) Czy monitorować dimery D? (3) Czy przy braku nowych objawów wystarczy wykonywać USG CDD co 6 miesięcy?
Pacjentka nie wyraża zgody na leczenie zabiegowe. Sądzę, że to słuszna decyzja, czy jednak należy wykonać flebo/angiografię w celu wykluczenia zespołu Maya i Turnera i ponownie rozważyć leczenie zabiegowe?

Odpowiedziała

prof. dr hab. n. med. Anetta Undas
Instytut Kardiologii Uniwersytetu Jagiellońskiego Collegium Medicum w Krakowie
Krakowski Szpital Specjalistyczny im. Jana Pawła II

Obecnie u chorego po proksymalnej zakrzepicy żył głębokich zaleca się przewlekle leczenie przeciwkrzepliwe, jeśli przyczyna stanu nie jest znana. Strategię tę oparto na danych dotyczących 8–10% ryzyka nawrotu w ciągu pierwszego roku po zaprzestaniu antykoagulacji (i dużego ryzyka zatorowości płucnej przy kolejnym incydencie proksymalnej zakrzepicy) oraz 30–40% ryzyka w ciągu 5 pierwszych lat, przy ryzyku poważnego krwawienia wynoszącym 3–4% rocznie. Zatem przy dobrej tolerancji i stabilnej antykoagulacji (co w dobie stosowania NOAC jest częste) należy zalecić kontynuację leczenia. Ocena w kierunku zespołu Maya i Turnera może być przydatna, zwłaszcza jeśli pacjentka nie chce lub nie może kontynuować antykoagulacji. Konsultacja w poradni chirurgii naczyniowej jest celowa.
Odpowiedziała

dr n. med. Marzena Frołow
Klinika Angiologii II Katedry Chorób Wewnętrznych im. Prof. Andrzeja Szczeklika, UJ CM w Krakowie

Diagnostyka w kierunku zespołu Maya Thurnera w przypadku tej chorej jest celowa jeśli u chorej pomimo stosowania kompresji będą występowały uciążliwe objawy w postaci utrzymującego się obrzęku kończyny dolnej, bólu, objawów chromania żylnego oraz pojawiania się zmian skórnych sugerujących rozwój zespołu pozakrzepowego. W takim wypadku badanie flebograficzne pozwoli wiarygodnie ocenić stopień rekanalizacji żyły biodrowej zewnętrznej i ewentualną obecność ucisku na żyłę biodrową wspólną. W razie występowania powyższych objawów utrudnienia odpływu krwi z kończyny dolnej (iliac block) rozwiązaniem może być plastyka balonowa i wszczepienie stentu. Pamiętać jednak należy, że u młodej chorej wszczepienie stentu do żyły ma również swoje ograniczenia – m.in. ryzyko zakrzepicy w stencie w przyszłości.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post