Inhibitory punktów kontrolnych w pierwszej linii leczenia za

Choroby nowotworowe, ich rozpoznawanie oraz leczenie.
Asystentka

Inhibitory punktów kontrolnych w pierwszej linii leczenia za

Post autor: Asystentka »

Immunoterapia za pomocą inhibitorów punktów kontrolnych w pierwszej linii leczenia chorych na zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca
22.05.2017
Artykuł redakcyjny na podstawie: Immune-checkpoint inhibition in first-line treatment of advanced non-small cell lung cancer patients: Current status and future approaches.
J. Remon, N. Pardo, A. Martinez-Martí, S. Cedrés, A. Navarro, A.M. Martinez de Castro, E. Felip
Lung Cancer, 2017; 106: 70–75

Opracowali: lek. Katarzyna Wiśniowska, lek. Maksymilian Kruczała

Skróty: AE – działania niepożądane, NDRP – niedrobnokomórkowy rak płuca, OS – przeżywalność całkowita, PFS – czas do progresji choroby, RR – odsetek odpowiedzi na leczenie
Wprowadzenie

Opracowanie tak zwanych inhibitorów punktów kontrolnych, przeciwciał monoklonalnych łączących się z receptorem PD-1 lub jego ligandem PD-L1 oraz przeciwciał anty-CTLA4 zmieniło dotychczasową strategię leczenia chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) i inne nowotwory złośliwe. W niniejszym artykule redakcyjnym podsumowano wyniki najnowszych badań nad zastosowaniem leków z grupy tak zwanych inhibitorów punktów kontrolnych, stosowanych w pierwszej linii leczenia chorych na zaawansowanego NDRP, przedstawione pierwotnie w artykule zamieszczonym na łamach czasopisma „Lung Cancer”.1
Monoterapia przeciwciałami anty-PD1 lub anty-PD-L1
Pembrolizumab

1. W badaniach I fazy (KEYNOTE 001) i III fazy (KEYNOTE 010) wykazano, że silna ekspresja PD-L1 (>50% komórek nowotworowych) jest czynnikiem predykcyjnym lepszej odpowiedzi na pembrolizumab2,3.

2. W badaniu III fazy KEYNOTE 0244, u chorych na NDRP z silną ekspresją PD-L1,w porównaniu ze standardową chemioterapią opartą na pochodnej platyny w pierwszej linii leczenia, wykazano przewagę pembrolizumabu w zakresie czasu do progresji choroby (progression-free survival – PFS; 10,3 vs. 6,0 miesięcy; hazard względny [hazard ratio – HR] 0,50 [0,37–0,68], p <0,001), odsetka odpowiedzi na leczenie (response rate – RR) według kryteriów RECIST (44,8% vs. 27,8%, p <0,001), przeżywalności całkowitej (overall survival [OS]; w obu ramionach nieosiągnięte, HR 0,60 [0,41–0,89], p = 0,005). Trzeba zwrócić uwagę, że OS dla 1 roku wyniosła 70% w porównaniu z 54% na korzyść pembrolizumabu, pomimo że 43,7% pacjentów poddanych chemioterapii otrzymało pembrolizumab po progresji choroby. Wyniki dotyczące jakości życia i częstości występowania działań niepożądanych zależnych od leczenia w stopniu co najmniej 3. (adverse events – AE) również były bardziej korzystne w ramieniu badania, w którym stosowano pembrolizumab (26,6% vs. 53,3%).

3. Obecnie toczy się badanie III fazy KEYNOTE 042 (NCT02220894), mające na celu ocenę korzyści względem zakresie przeżywalności wynikającą z zastosowania pembrolizumabu w pierwszej linii leczenia chorych na NDRP w porównaniu ze standardową chemioterapią stosowaną w I linii u chorych z ekspresją PD-L1 na poziomie ≥1%
Niwolumab

1. W badaniu I fazy CheckMate 0125, w pierwszej linii leczenia u 52 chorych na NDRP, odpowiedź na leczenie (response rate– RR) uzyskano u 23% chorych, mediana PFS wyniosła 3,6 miesiąca, a mediana i odsetek 1-rocznej przeżywalności odpowiednio 21,8 miesiąca i 73%. Stwierdzono tendencję do poprawy efektów leczenia u chorych z ekspresją PD-L1 ≥50%, uzyskując w tej grupie (12 chorych) RR 50%, medianę PFS 8,4 miesiąca oraz odsetek 1-rocznej przeżywalności wynoszący 83%.

2. W badaniu III fazy CheckMate 0266 porównano terapię niwolumabem ze standardową chemioterapią stosowaną w I linii leczenia u 423 chorych na zaawansowanego NDRP z ekspresją PD-L1 ≥5%. W ramieniu z niwolumabem nie wykazano korzyści w zakresie PFS (4,2 vs. 5,9 miesiąca, HR 1,15 [0,91–1,45], p = 0,251), OS (14,4 vs. 13,2 miesiąca, HR 1,02 [0,80–1,30]) ani RR (26,1% vs. 33,5%) w porównaniu z ramieniem kontrolnym. Stwierdzono natomiast korzystniejszy profil toksyczności immunoterapii (AE co najmniej 3. Stopnia: 17,6% vs. 50,6%). Znaczny odsetek pacjentów, u których po progresji nie zastosowano kolejnej linii leczenia (w ramieniu z niwolumabem) może sugerować, że w niektórych przypadkach podanie inhibitorów punktów kontrolnych w I linii leczenia może nie być odpowiednią strategią postępowania.

3. Różnice w wynikach badań KEYNOTE 024 i CheckMate 026 można częściowo tłumaczyć odmiennościami w charakterystyce badanych populacji, wcześniejszym stosowaniem radioterapii oraz różnicą w badaniach biomarkerów i punkcie odcięcia dla ekspresji PD-L1.

4. Obecnie trwa badanie CheckMate 227 (NCT02477826), które ma na celu określenie najlepszej strategii stosowania niwolumabu (w monoterapii, w połączeniu z ipilimumabem lub z chemioterapią) w porównaniu ze standardową chemioterapią stosowaną w pierwszej linii leczenia chorych na NDRP.
Atezolizumab, awelumab, durwalumab.
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post