Kiedy można rozpoczynać aktywność fizyczną po endoprotezopla

Rehabilitacja: osób z uszkodzonym słuchem, pulmonologiczna, psychiatryczna, wirtualna rehabilitacja – innowacyjna metoda rehabilitacji z wykorzystaniem technologii komputerowych, fizjoterapia, zabiegi usprawniające
Asystentka

Kiedy można rozpoczynać aktywność fizyczną po endoprotezopla

Post autor: Asystentka »

Kiedy można rozpoczynać aktywność fizyczną po endoprotezoplastyce? Jaka jest dopuszczalna aktywność, o jakim natężeniu? Czego pacjent powinien unikać?

Po endoprotezoplastyce rehabilitacja przebiega w dwóch etapach: pierwszy to wczesny okres po operacji, który odbywa się w warunkach szpitalnych, drugi realizowany jest przez kilka tygodni po operacji – w warunkach ambulatoryjnych. Początkowo rehabilitacja koncentruje się wokół podstawowych funkcji układu ruchu. Termin rozpoczęcia pionizacji i nauki chodzenia zależy od ogólnego stanu pacjenta, zwykle można ją rozpocząć w drugiej dobie po zabiegu. Nauka chodzenia rozpoczyna się za pomocą balkonika z pełnym odciążeniem operowanej kończyny, następnie kontynuowana jest nauka chodu z pomocą kul łokciowych, co zwykle możliwe jest od trzeciej doby. O czasie odciążania kończyny operowanej decyduje ortopeda, poszczególne etapy mogą zatem trwać różnie, zależnie od konkretnego przypadku. Zalecenia różnią się także w zależności od wykonanego zabiegu. W przypadku endoprotezy cementowej chodzenie z dwiema kulami trwa ok. 6 tygodni, chodzenie z jedną kulą po stronie przeciwnej do kończyny operowanej przez 3–6 miesięcy. Natomiast w przypadku endoprotezy bezcementowej chodzenie z dwiema kulami łokciowymi zalecane jest przez 3 miesiące.
W przypadku kapoplastyki możliwy jest szybki powrót do pełnej aktywności w ciągu 1–2 miesięcy od zabiegu. Zwykle chodzenie bez kul z całkowitym obciążaniem operowanej kończyny można rozpocząć w drugim miesiącu. Nie występują też takie ograniczenia w zakresie aktywności ruchowej, jak przy endoprotezoplastyce cementowej i bezcementowej. Powrót do aktywności sportowej jest możliwy po około 7 miesiącach.
W okresie pooperacyjnym należy:

unikać zginania kończyny operowanej w stawie biodrowym powyżej 90 stopni przez 4 miesiące
unikać wykonywania skrętów tułowia na kończynie operowanej, siadania z nogami skrzyżowanymi, przywodzenia operowanej kończyny przy zgiętym biodrze, długiego stania
często zmieniać pozycję operowanej kończyny
używać sprzętu pomocniczego przy podnoszeniu przedmiotów z podłogi oraz do ubierania butów, zakładania spodni, bielizny (rozpoczynając ubieranie od kończyny operowanej)
nosić buty na płaskiej, stabilnej i elastycznej podeszwie, z wysoką cholewką
spać na równym łóżku z twardym materacem (przez 2 mies. pacjent powinien spać na plecach, od 3. mies. na boku nieoperowanym; przez 6 tyg. należy do spania układać klin/poduszkę między nogami, aby zapobiec ich krzyżowaniu)
siedzieć na wysokich krzesłach z podłokietnikami przez 3 miesiące
przez 12 tygodni od operacji unikać ciężkich prac domowych; lżejsze – typu prasowanie, mycie naczyń – powinny być wykonywane w pozycji siedzącej
unikać noszenia ciężkich przedmiotów i ciężkiej pracy fizycznej do roku od operacji
zaadaptować łazienkę (uchwyty, maty antypoślizgowe, nakładki podwyższające toaletę, siedziska w wannie, pod prysznicem); nie można siadać na dnie wanny.


Prowadzenie samochodu jest możliwe po upływie 1–3 miesięcy od operacji, ważna jest właściwa technika wsiadania i wysiadania z samochodu. Współżycie seksualne możliwe jest po upływie 4–6 tygodni od zabiegu.
Zalecana aktywność ruchowa w pierwszym okresie pooperacyjnym to:

jazda na rowerze stacjonarnym – początkowo ruchy pedałowania do tyłu i do przodu (wraz z poprawą siły mięśniowej po 4–6 tyg. można zwiększyć obciążenie treningowe; częstotliwość 2 × dziennie po 10–15 min)
spacery (początkowo trzy razy dziennie po 10 min)
pływanie (2 mies. po zabiegu)
ćwiczenia na rowerku stacjonarnym, bieżni, steperze
po 12 tygodniach od operacji – jazda na rowerze, taniec, tenis.

Korzystne są sporty mało obciążające, takie jak nordic walking, narty biegowe, taniec, golf (dystans chodzenia 1,5–4,5 km).
Równocześnie pacjent powinien unikać sportów generujących duże obciążenia, takich jak jogging, koszykówka, siatkówka, ćwiczenia siłowe z dużym obciążeniem, sporty o dużym ryzyku upadku (np. narciarstwo zjazdowe).
źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post