Ropień okołoodbytniczy

Choroby układu pokarmowego; przełyku, żołądka, jelit, wątroby, trzustka, dróg żółciowych, odbytu)
admin. med.

Ropień okołoodbytniczy

Post autor: admin. med. »

Ropień okołoodbytniczy
Patogeneza
Zakażenie gruczołów odbytniczych jest najczęstszą przyczyną ropnia okołoodbytniczego. Gruczoły cewkowe uchodzą do kanału odbytu na poziomie linii grzebieniastej. Niektóre gruczoły leżą u wejścia a do zwieracza wewnętrznego i mogą być umiejscowione w płaszczyźnie międzyzwieraczowej, najbardziej na ścianie tylnej. Zatkanie przewodów wyprowadzających może prowadzić do zastoju, zakażenia i formowania ropnia. Samoistny lub chirurgiczny drenaż ropnia wykonany przezskórnie w okolicy krocza może prowadzić do powstania przetoki. Miejscem formowania się ropnia może być okolica płaszczyzny międzyzwieraczowej, ale najczęściej zakażenie przemieszcza się do dołu osiągając brzeg odbytu lub penetrując zwieracz zewnętrzny umiejscawia się w okolicy kulszowo-odbytniczej. Rzadziej zakażenie może się rozwijać w kierunku dogłowowym w okolicę naddźwigaczową lub przemieszczać się okrężnie wokół odbytu.

Objawy.
Obecność ropnia wywołuje stały pulsujący ból, nasilający się przy zwiększonym ciśnieniu miejscowym, podczas defekacji, kaszlu lub siedzenia. Pacjent może zaobserwować obecność obrzęku; mogą wystąpić gorączka i złe samopoczucie. Występują klasyczne objawy zapalenia. Jednakże diagnoza może być mniej oczywista w przypadku, gdy ropień umiejscowiony jest w okolicach miedzyzwieraczowej albo naddźwigaczowej. W przypadku, gdy diagnoza ostrego bólu okolicy odbytowo-odbytniczej nie może być ustalona na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, wówczas ogólnie rekomendowaną metoda postępowania jest pilna diagnostyka z użyciem znieczulenia ogólnego, regionalnego lub miejscowego. Okres obserwacji umożliwia rozprzestrzenić się infekcji do przyległych przestrzeni, postępowanie lecznicze czyniąc bardziej trudnym i narażonym na powikłania. Anoskopia i sigmoideoskopia nie są częścią wstępnej diagnostyki w ramach izby przyjęć. Z powodu nasilonych dolegliwości nawet badanie palpacyjne przez odbyt może być niemożliwe.

Postępowanie lecznicze.
Ropień powinien być pilnie zdrenowany; brak chełbotania nie jest powodem zwłoki w leczeniu. Drenaż polega na nacięciu ropnia i odpowiednim szerokim nacięciu skóry położonej powyżej ropnia lub wycięciu jej fragmentu, celem stałego drenażu.
źródło: pkk.org.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post