Stosowanie antykoncepcji u chorych z nefropatią

Profilaktyką, choroby żeńskiego układu płciowego, zaburzenia miesiączkowania, antykoncepcja hormonalna, mechaniczna, naturalna, ciąża, niepłodność, nowotwory narządów rodnych, porady intymne
Asystentka

Stosowanie antykoncepcji u chorych z nefropatią

Post autor: Asystentka »

prof. Violetta Skrzypulec-Plinta
Śląski Uniwersytet Medyczny, Katowice

Jaki rodzaj antykoncepcji można zastosować przy nefropatii? Czy DTA są przeciwwskazane? – na nadesłane do Redakcji „Pytanie do Eksperta” odpowiada prof. Violetta Skrzypulec-Plinta.

Jaki rodzaj antykoncepcji można zastosować przy nefropatii?

W przypadku pacjentek z niewydolnością nerek lub będących po przeszczepieniu nerki można zastosować większość z dostępnych na rynku środków antykoncepcyjnych. Odpowiedni dobór preparatów zależy m.in. od chorób towarzyszących, zaburzeń genetycznych (np. mutacja Leiden) oraz poprzednich epizodów zakrzepowo-zatorowych u pacjentki. Pod uwagę brane są również nałogi (np. nikotynizm).

Doustne środki antykoncepcyjne (OCP), które zawierają w składzie estrogen i progestagen osiągają doskonałą skuteczność, wskaźnik Pearla w populacji ogólnej wynosi 0,1. Tabletki jednoskładnikowe – zawierające progestagen – można rozważyć u chorych, które nie mogą przyjmować estrogenów. Tabletki przyjmowane są codziennie, ze wszystkich preparatów cechują się najniższą zawodnością.

Octan medroksyprogesteronu w postaci iniekcji podaje się raz na 12 tygodni. Ciężkie choroby układu krążenia i depresja są względnymi przeciwwskazaniami do zastosowania tego rodzaju antykoncepcji, natomiast zaburzenia krzepnięcia są przeciwwskazaniami bezwzględnymi.

Etonogestrel (implant podskórny) zakładany jest na 3 lata, a bezwzględne przeciwwskazania obejmują choroby zakrzepowo-zatorowe. Przeciwwskazania względne stanowią: cukrzyca, hipercholesterolemia, nadciśnienie tętnicze, choroby układu krążenia i warunki z zaburzeniami odporności.

Kolejnym przykładem antykoncepcji z powodzeniem stosowanej w nefropatii są systemy transdermale (plastry), uwalniające progestagen i estrogen. Głównym przeciwwskazaniem jest nadmiar tkanki tłuszczowej podskórnej (m.c. >90 kg) – ze względu przede wszystkim na ograniczone możliwości dostarczenia związków do krwiobiegu i ich gromadzenie się w tkance tłuszczowej.

Urządzenia wewnątrzmaciczne (IUD) cechują się bardzo wysoką skutecznością antykoncepcyjną. Jest to doskonała propozycja dla kobiet, które nie tolerują terapii hormonalnych. Warunkiem skorzystania z tego rodzaju antykoncepcji jest nieupośledzona odporność. Przeciwwskazania bezwzględne obejmują immunosupresję, np. w takich sytuacjach jak przeszczepienie nerki, nie tylko ze względu na zwiększone ryzyko zakażenia, ale także ze względu na zmniejszenie skuteczności. Ogólnie, dla populacji ogólnej profilaktyka antybiotykowa nie jest zalecana w czasie zakładania wkładki, lecz można brać ją pod uwagę w przypadku pacjentek z przewlekłą chorobą nerek, ze względu na ich względne niedobory immunologiczne związane z chorobą. W przypadku pacjentek poddawanych dializie otrzewnowej należy również uwzględnić zwiększone ryzyko podczas stosowania IUD.

Czy tabletki dwuskładnikowe są przeciwwskazane?

Przeciwwskazania do stosowania doustnej antykoncepcji uzależnione są indywidualnie od pacjentki. Bezwzględnymi przeciwwskazaniami do DTA w przypadku pacjentek z przewlekłą chorobą nerek są: poważna choroba układu krążenia, historia epizodu zatorowości (żylny komponent związany z działaniem estrogenów), palenie tytoniu po 35. roku życia oraz zaburzenia czynności wątroby.

Toczeń rumieniowaty układowy, hipertriglicerydemia, nadciśnienie tętnicze i cukrzycą są względnymi przeciwwskazaniami do doustnej antykoncepcji hormonalnej. Niższe dawki OCP estrogenowo-progestagenowej mogą być stosowane z powodzeniem w przypadku zaistnienia ostatnich dwóch chorób.

Niestety, wciąż jest niewiele badań nad stosowaniem OCP u kobiet z niewydolnością nerek. Również zalecenia towarzystw nefrologicznego i ginekologicznego nie zawierają konkretnego stanowiska w tej sprawie.

Chociaż nie ma dobrze udokumentowanych danych dotyczących układu krzepnięcia w odniesieniu do dializy i hormonalnej antykoncepcji, nefrolodzy powinni informować pacjentki o potencjalnym ryzyku. Przede wszystkim pacjentka i lekarz muszą zdecydować o metodzie, która jest akceptowalna i łatwa w użyciu, z uwzględnieniem ryzyka i korzyści, o których mowa wcześniej.
źródło: mp.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post