Uszkodzenie zginaczy kolana

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

Uszkodzenie zginaczy kolana

Post autor: admin. med. »

Urazy mięśni w sporcie to chleb powszedni. Z drobnymi stłuczeniami czy naciągnięciami zawodnicy dobrze wiedzą, jak sobie radzić. Masaż, okłady z lodu, krótka przerwa w treningach i odpowiednie leki pozwalają przy drobnych urazach na szybki powrót do sportu. Oczywiście konsultacja lekarska w celu wykluczenia większej patologii nigdy nie będzie stratą czasu.

Nieco mniej „różowo” przedstawiają się urazy poważniejsze. Przy częściowych lub całkowitych oderwaniach mięśni od przyczepu masaże i odpoczynek nie przyniosą zamierzonego efektu.

Niejednokrotnie konieczna jest interwencja chirurgiczna. Zginaczach stawu kolanowego to mięśnie zlokalizowane po stronie tylnej uda. Z jednej strony przyczepiają się do guza kulszowego na miednicy a z drugiej strony do kości piszczelowej lub strzałkowej. W skład grupy wchodzi mięsień półbłoniasty, półścięgnisty oraz dwugłowy (Ryc.1).

Mięśnie te odpowiedzialne są zarówno za ruch w stawie biodrowym, jak i kolanowym. W większości przypadków uszkodzeniu ulega przyczep do miednicy. Jest to szczególnie częsty uraz u piłkarzy. Zerwanie następuje w momencie gwałtownego zgięcia w stawie biodrowym (pochylenia do przodu) przy jednocześnie zablokowanym w wyproście stawie kolanowym.

Oczywiście nie u każdego, kto pochyli się do przodu uszkodzeniu ulegają mięśnie. Sprzyja temu niedostateczny stopień rozciągnięcia mięśni, duża siła mięśni i dysproporcja między siłą mięśnia czworogłowego a zginaczami, brak elastyczności spowodowany nieodpowiednią rozgrzewką czy przemęczenie mięśni w wyniku np. przetrenowania.

Uszkodzenia zginaczy trudno nie zauważyć. Ból poniżej pośladka jest tak duży, że uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie, kontynuację gry. Kłopot może sprawiać nawet najzwyklejsze chodzenie. Oprócz bólu może pojawić się obrzęk i zasinienie spowodowane krwawieniem wewnątrz tkanek. Takich objawów nie wolno bagatelizować, szczególnie jeśli dana osoba myśli o funkcjonowaniu i grze na najwyższym możliwym poziomie. Badanie lekarskie, RTG i USG (Ryc.2) pozwolą na szybką i dokładną diagnozę. Jeśli któryś przyczep mięśniowy uległ oderwaniu to zawodnika czeka zabieg operacyjny. W czasie operacji odszukujemy oderwany mięsień, a następnie wszywamy go w miejsce, z którego został wyrwany w czasie urazu. Po operacji używa się stabilizatora, który nie pozwala wyprostować kolana przez 3 tygodnie (w celu zmniejszenia napiecia mięśni).

Następnie po kontroli USG pacjent zaczyna prostować kolano, stopniowo obciążać kończynę i wykonywać niewielkie ćwiczenia siłowe od początku 6 tygodnia.

Powrót do zmodyfikowanego treningu możliwy jest po 3 miesiącach, a całkowity powrót do sportu po pół roku. To długa przerwa dla ambitnego zawodnika, dlatego lepiej jest zapobiegać niż leczyć. Tu, podobnie jak przy profilaktyce uszkodzeń innych mięśni, kluczowa jest prawidłowo przeprowadzona rozgrzewka przed treningiem, duża ilość ćwiczeń rozciagajacych grupę zginaczy stawu kolanowego oraz koordynacja mięśniowa.

Objawy uszkodzenia zginaczy kolana:
- ból poniżej pośladka
- trudności w chodzeniu
- nasilenie bólu w czasie obciążania kończyny oraz przy siadaniu
- obrzęk i widocze zasinienie w okolicy bolesnej i poniżej

Podpisy do rycin
Ryc.1 Anatomia zginaczy
Ryc.2 Zerwany mięsień półbłoniasty w USG
źródło: carolina.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post