Strona 1 z 1

Toksyczność sercowo-naczyniowa leczenia przeciwnowotworowego

: 24 maja 2017, o 06:47
autor: Asystentka
Opracowały: lek. Maria Referowska, dr n. med. Wiktoria Leśniak
Konsultował dr hab. n. med. Sebastian Szmit, Klinika Krążenia Płucnego i Chorób Zakrzepowo-Zatorowych, Centrum Medyczne Kształcenia Podyplomowego w Warszawie

Jak cytować: Referowska M., Leśniak W.: Toksyczność sercowo-naczyniowa leczenia przeciwnowotworowego. Omówienie stanowiska European Society of Cardiology 2016. Med. Prakt., 2017; 2: 14–38

Od Redakcji: W niniejszym artykule przedstawiono wybrane praktyczne informacje dotyczące powikłań sercowo-naczyniowych leczenia przeciwnowotworowego.

Skróty: ACEI – inhibitor(y) konwertazy angiotensyny, AF (atrial fibrillation) – migotanie przedsionków, ARB – bloker(y) receptora angiotensynowego, BMI – wskaźnik masy ciała, CABG (coronary artery bypass graft) – pomostowanie aortalno-wieńcowe, ChW – choroba wieńcowa, EKG – elektrokardiogram, HER2 – receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2, LPN – leczenie przeciwnowotworowe, LVEF (left ventricular ejection fraction) – frakcja wyrzutowa lewej komory, MR – rezonans magnetyczny, NS – niewydolność serca, NT – nadciśnienie tetnicze, PCI (percutaneous coronary intervention) – przezskórna interwencja wieńcowa, PET – pozytonowa tomografia emisyjna, QTc – skorygowany odstęp QT, TK – tomografia komputerowa, VEGF – czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego, ŻChZZ – żylna choroba zakrzepowo-zatorowa
Wprowadzenie

Główne powikłania sercowo-naczyniowe leczenia przeciwnowotworowego (LPN) to:
1) dysfunkcja mięśnia sercowego i niewydolność serca (NS) – często określane mianem kardiotoksyczności
2) choroba wieńcowa (ChW)
3) wady zastawkowe
4) arytmie (w szczególności wywołane lekami wydłużającymi odstęp QT)
5) nadciśnienie tętnicze
6) żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (ŻChZZ) i zakrzepica tętnicza
7) choroba tętnic obwodowych i udar mózgu
8) nadciśnienie płucne
9) powikłania osierdziowe.
Dysfunkcja mięśnia sercowego i niewydolność serca
Epidemiologia i obraz kliniczny
Antracykliny

Antracykliny mogą powodować nieodwracalne uszkodzenie serca, które pogarsza rokowanie. Stosowanie doksorubicyny wiąże się ze zwiększeniem ryzyka NS, które wzrasta wraz z dawką leku (od 5% po osiągnięciu kumulacyjnej dawki leku 400 mg/m2 do 48% przy dawce 700 mg/m2). Występują istotne różnice osobnicze w podatności na działanie antracyklin – niektórzy tolerują standardowe dawki tych leków bez długoterminowych powikłań, u innych kardiotoksyczność może wystąpić już po podaniu pierwszej dawki leku.
U osób w wieku >65 lat leczonych antracyklinami w przeciętnie stosowanych dawkach częstość występowania NS związanej z tym leczeniem może sięgać 10%.
cd..mp.pl