ZŁAMANIE KCIUKA

Rozpoznanie, leczenie, zabiegi-operacje chirurgiczne, transplantologia, korekcji nosa i piersi, liposukcja i lifting. leczenie żylaków nóg
admin. med.

ZŁAMANIE KCIUKA

Post autor: admin. med. »

Człowiek potrafi złamać sobie praktycznie każdą kość ciała. Jedne kości ulegają złamaniu częściej, a inne rzadziej. Część wiąże się z wystąpieniem konkretnego urazu, do innych mogą doprowadzić różne sytuacje. Kłoś, kto pierwszy opisywał dany rodzaj złamania, często nadawał temu złamaniu swoje imię. Nie wszystkie jednak złamania można zidentyfikować, kierując się nazwą swojego odkrywcy.

W obrębie kciuka złamania mogą pojawić się w kilku miejscach. Złamaniu ulega I kość śródręcza, paliczek bliższy oraz paliczek dalszy. W obrębie I kości śródręcza opisano dwa złamania, które noszą odpowiednie nazwy: złamanie Bennett'a oraz złamanie Ronaldo.

Bennetl'a to skośne złamanie podstawy I kości śródręcza ze złamaniem powierzchni stawowej oraz podwichnięciem w stawie śródręczno-nadgarstkowym. Jest to najczęściej występujący model złamania w obrębie kciuka. Został opisany w roku 1885 przez dr. Edwarda Bennetfa. Brak leczenia tego złamania lub leczenie nieodpowiednie może prowadzić do zaburzenia podstawowej funkcji kciuka, jaką jest możliwość chwytania.

Złamanie Bennett'a powstaje w wyniku działającej osiowo siły na kciuk nieznacznie zgięty w stawie śródręczno-nadgarstkowyrn. Taki mechanizm występuje w czasie uderzenia pięścią lub w czasie uderzenia czymś w kciuk. Nic więc dziwnego, że z tego rodzaju patologią spotykamy się głównie u bokserów, bramkarzy oraz zawodników rugby. Po złamaniu, najczęściej dochodzi do przemieszczenia, gdyż odłamana część kości pozostaje na miejscu przytrzymywana przez więzadło dłoniowe przednie skośne, natomiast cała kość śródręcza zostaje przemieszczona przez, pociągające ją ścięgno mięśnia przywodziciela długiego kciuka. Po złamaniu występuje znaczny ból oraz pojawia się dosyć duży obrzęk nasady kciuka. Ograniczona jest również możliwość ruchu w I sławie śródręczno-nadgarstkowym. Podejrzenie tego typu złamania potwierdzamy zwykłym badaniem RTG w projekcji AP oraz bok. Złamanie Bennett'a powinno zaopatrywać się chirurgicznie, ponieważ odległe wyniki leczenia zachowawczego wskazują na zwiększone ryzyko wystąpienia zwichnięć lub podwichnięć stawu nadgarstkowo-śródręcznego oraz powstania zmian zwyrodnieniowych.

Złamanie Ronaldo jest również złamaniem podstawy I kości śródręcza, ale morfologia tego złamania jest bardziej skomplikowana ze względu na występowanie wielu odłamów. Złamanie to występuje zdecydowanie rzadziej i gorzej rokuje. Jest bardziej niestabilne, a wobec tego częściej wymaga leczenia chirurgicznego. Wymieniane są dwa główne sposoby leczenia chirurgicznego złamań podstawy I kości śródręcza. Pierwsza metoda to wprowadzenie przezskórne drutów Kirschnera w okolicę złamania po wcześniejszym nastawieniu odłamów. Ten sposób zespolenia złamania nie gwarantuje całkowitej stabilności, dlatego stosuje się w tym przypadku również unieruchomienie gipsowe. Drugi sposób leczenia chirurgicznego polega na otwartej repozycji złamania i ustabilizowaniu go z użyciem małych śrub. Uważa się, że takie zespolenie jest stabilne, nie wymaga zakładania gipsu (można stosować jedynie zabezpieczające stabilizatory) i umożliwia podjęcie wczesnej rehabilitacji w celu przywrócenia maksymalnej sprawności kciuka. Powrót kciuka do zadowalającej sprawności następuje po około 3 miesiącach, natomiast doleczanie może trwać nawet do pół roku.

Niewiele można zrobić, aby zapobiec występowaniu złamań podstawy kciuka. Niektórzy zawodnicy stosują specjalne plastry przytrzymujące kciuk względem śródręcza, aby uchronić palec przed złamaniem.
źródło:www.carolina.pl
ODPOWIEDZ
  • Podobne tematy
    Odpowiedzi
    Odsłony
    Ostatni post